Tchaikovsky: Symfonie nr. 6 in b op. 74, Pathétique; Dumka op. 59. Philadelphia orkest o.l.v. Christoph Eschenbach. Ondine ODE 1131-5 (60’23”). 2008 

De TV zender Arte heeft vaak interessante concertreportages, vooral die op zondagavond om 19:00 kunnen in hun verscheidenheid de moeite waard zijn. Incidenteel komt dan ook het Orchestre de Paris onder Eschenbach langs. Het toegevoegde beeld stemt dan mogelijk milder over de klinkende resultaten die liefst via de juist opgestelde muziekinstallatie moeten worden ondergaan.

Maar sec in prachtige SACD beluisterd is deze verklanking van Tchaikovsky’s Pathétique na een eerder verschenen, al even erg tegenvallende Vierde een flinke teleurstelling. Het Amerikaanse orkest laat zich hier net als vroeger soms onder Ormandy kennen als een in virtuoze uiterlijkheden zwelgend ensemble. Juist bij dit werk bevredigt het niet wanneer de interpretatie alleen de buitenkant, het tot hooglans gepolitoerde oppervlak koestert zonder naar diepere expressieve regionen af te dalen. Wat aan virtuositeit teveel is, ontbreekt aan drama.

Gek genoeg hervindt de pianist Tchaikovsky en zichzelf wel achter de piano in de Dumka.Nee, vergeet deze volkomen overtollige uitgave en wees gelukkig met bijvoorbeeld Gergiev (Philips) of Jansons (Chandos).