Tchaikovsky: Vioolconcert in D op. 35; Souvenir d’un lieu chèr op 42 (arr. Alexandru Lascae). Janine Jansen met het Mahler kamerorkest o.l.v. Daniel Harding. Decca 478.0651 (52’34”). 2008
Voorafgegaan door de nodige publiciteit is Janine Jansens Tchaikovsky cd er dan als toefje extra slagroom op de actie ‘Aangenaam klassiek’ 2008. Los van dat publicitaire tromgeroffel: deze vijfde Decca cd is de beste die de jonge violiste afleverde. Dat heeft verschillende oorzaken. Om te beginnen heeft ze veel affiniteit met juist deze romantische werken, verder zal de sfeer van de spanningverhogende, extra inspirerende zaalopname uit het Auditorio de Galicia in Santago de Compostella het nodige hebben bijgedragen en last but not least ook de enthousiaste begeleiding door de leeftijdgenoten van het niet te zwaar bezette Mahler Jeugdorkest onder Daniel Harding.
Zo werd dit niet alleen een cd voor Jansens fans, maar voor iedereen die naar een goede nieuwe opname van dit repertoire zoekt. Eventueel als mooie doublure (of triplure) want wie al beschikt over een der opnamen van de eveneens jonge, fijnzinniger, maar minder temperamentvolle Julia Fischer (Pentatone PTC 5186-095), ook met Souvenir maar dan in de oorspronkelijke versie voor viool en piano plus nog de Sérénade mélancolique en Valse-scherzo, van Repin (Philips), Vengerov (Warner), Chung (Decca), Mullova (Philips), Bell (Decca) of Chang (EMI), hoeft zich niet te haasten en moet maar zelf bepalen in hoeverre de nieuwkomer ook zo’n extra aanschaf waard is.
Interpretatieve pluspunten van de nieuwe uitgave zijn natuurlijk het genoemde beheerst temperamentvolle spel van de soliste, de goede dynamische verhoudingen en balans, de fraaie inkleuring, de mooie individuele frasering en de naar het intieme neigende opvatting. Kortom, er is hier sprake van een frisse, heldere en waar nodig best dramatische aanpak waarbij frasen niet nodeloos worden gerekt wat de uniformiteit van de opvatting ten goede komt..
Als het om een studio-opname ging, hadden een paar kleine ongerechtigheden in de articulatie van de heftigste gedeelten kunnen worden gecorrigeerd..
De driedelige Souvenir, een soort gemankeerd vioolconcert, is geschreven voor viool en piano maar is door bewerkers als Glazoenov, Zinzadse en Meschaninov bewerkt voor viool en (strijk)orkest. Hier wordt de bewerking van de Haagse Conservatoriumleraar Alexandru Lascae gebruikt. Die werd in de vorm voor cello en orkest eerder gehanteerd door Dimitri Ferschtman met Nieuw Sinfonietta o.l.v. Lev Markiz op Globe GLO 6021. De bewerking van Glazoenov is ideaal vertegenwoordigd door Shaham (DG). Ook dat geeft misschien aanleiding tot een boeiende vergelijking.
Had er na ruim 52 minuten van dit moois niet – zoals bij Fischer – nog wat extra’s bij gekund?