Tchaikovsky: Iolanta op. 69. Galina Gorchakova (s), Gegam Grigorian (t), Dmitri Hvorostovsky (b), Sergei Alexashin (bs), Nikolai Putilin (b), Larissa Diadkova (ms) e.a. met het Ensemble van het Kirov theater St. Petersburg o.l.v. Valery Gergiev. Philips 442.796-2 (2 cd’s, 1u. 35’40”). 1994

Bij Iolanta, de ontroerende kleine blinde en maagdelijke prinses gaat tenslotte het licht in haar duisternis en isolement schijnen wanneer de ‘heldere engel’ hertog Robert ten tonele verschijnt. De titelrol wordt prachtig, heel gevoelig gezonden door Galina Gorchakova die op frisse, kwetsbare manier laat horen hoe ze in het leven staat, meteen al in de beginscènes met Martha (een heel goede Larissa Diadkova) waar ze  in een arioso vertelt waaraan het haar in het leven ontbreekt. Charmant maar onsentimenteel.

Gegam Grigorian (Vaudémont) lukt het vocaal wat minder goed om zijn rol er heelhuids af te brengen, hij staat soms nogal onder spanning, juist in de mooie Romance. Hij wordt duidelijk overschaduwd door Hvorostovsky met zijn warme, lichtelijk gesluierde bariton als Robert. De koning, Provence’s ‘bon roi René’ klinkt ietsje kelig van Sergei Alexashin, maar hij heeft een resolute Ibn-Hakia in de persoon van Nikolai Putilin bij de hand.

Valery Gergiev leidt een gevoelige uitvoering en toont oor voor de ongewone orkestratie die hij bij wijze van uitzondering nu eens eerder een lichtelijk understatement glans verleent.