Telemann: Kwartetten voor fluit, viool, gamba en b.c. in g TWV.43 G1, in A TWV.43/A1; in D TWV.D1 ‘Parijs Concert’; Fantasieën voor soloviool in A TWV.40/18, nr. 7 in D TWV.40/8; Fantasie voor klavecimbel TWV. 33/8. Ensemble Fllorilegium. Channel Classics CCS 13598 (65’00”). 1998

Telemann: Kwartetten voor fluit, viool, cello en b.c. in D TWV. 43/D3, in a TWV.43/G2, in G TWV. 43/G4 en in G TWV.43/G1 ‘Parijs Concert’. Ensemble Florilegium. Channel Classics CCS-SA 20604 (71’07”). 2003

Telemann publiceerde een enorm aantal kamermuziekwerken voor vele instrumentale combinaties en in veel verschillende stijlen. Alles inclusief sonates, kwartetten en Corelli-achtige triosonates. 

Veel van dat materiaal was bestemd voor amateurmusici en was derhalve niet echt moeilijk. Maar daardoor had de componist er wel groot succes mee en hielp het om zijn reputatie te vestigen.

Hi was zo succesvol en zijn roem verspreidde zich zo breed dat toen zijn verzameling Tafelmusik in 1733 werd gepubliceerd 52 van de 206 abonnementen uit het buitenland kwamen.

De overheersende achttiende eeuwse stijl van dit alles werd ‘galant’ genoemd, wat inhield dat de muziek bestaat uit vrij simpele melodieën en heldere klankweefsels die een sfeer, een stemming van vlotte elegantie en charme scheppen.

Het Ensemble Florilegium speelt aan aardige selectie van dergelijk materiaal. Het mooiste en beste is uitgezocht en herinnert ook aan werk van andere componisten. In vier van de vijf werken wordt gebruik gemaakt van een blokfluit of fluit als melodievoerend instrument. De sonate in F is een voortreffelijk nauwkeurige imitatie van een sonate van Corelli en ook de Parijse kwartetten zijn heel sfeervol. Bovendien klinken de opnamen puik.