CD Recensies

TELEMANN: TAFELMUSIK I-IV

Telemann: Musique de table (Tafelmusik). Musica antiqua Keulen o.l.v. Reinhard Goebel. Archiv 427.619-2 (4 cd’s, 4u. 12’54”). 1988

 

Telemann: Musique de table (Tafelmusik). Concentus musicus Wenen o.l.v. Nikolaus Harnoncourt. Teldec 2292-44688-2 (4 cd’s 4u. 21’22”). 1988

 

 Telemann: Musique de table (Tafelmusik). Orkest van de Gouden Eeuw. Naxos 8.553731/5 (4u. 29’01”).1997

 

Zelf bracht Telemann, zoals dat in zijn tijd usance was, geen opusnummers aan. Volgens onderzoek moet hij ruim drieduizend werken op zijn naam hebben gestaan, logisch dus ook dat je dan de tel kwijtraakt. Bovendien is veel van zijn werk verloren gegaan.

Een van zijn grootste projecten was het schrijven van een Tafelmuziek, een algemene benaming voor achttiende eeuwse amusementsmuziek die tijdens diners kan worden gespeeld. Maar Telemann had hiermee ook pedagogische bedoelingen en de kamermuziek uit de vier delen, of ‘producties’ zijn derhalve meer dan begeleidingsmuziek.

De structuur van het geheel is vrij hecht. Elke productie begint met een orkestsuite (Franse ouverture, gevolgd door gestileerde dansen). Dan volgt een kwartet, afwisselend voor fluiten, hobo’s en violen. Na een soloconcert volgt eerst een triosonate en daarna een solosonate en het orkest sluit zo’n productie weer af.

De vele kleuren en het accent op de blazers zorgen voor veel afwisseling zodat veel te genieten valt van deze luchtige, zorgeloze muziek.

In 1988 verschenen kort na elkaar twee volledige opnamen van deze Tafelmuziek door Harnoncourt en Goebel. De versie van Harnoncourt zal langzamerhand niet meer leverbaar zijn, maar is wel de moeite waard. Op het punt van instrumentale finesse wint Goebel het; ook klinkt bij hem de muziek wat gedisciplineerder. Maar zo’n rigoureuze discipline gaat ook enigszins ten koste van de spontaniteit en in expressief opzicht wint Harnoncourt het dan ook. Waaraan men de voorkeur geeft, is een kwestie van smaak en temperament.

Later meldde zich nog het Orkest van de Gouden Eeuw, dat meer de lijn van Harnoncourt volgt en het voordeel van een lagere aanschafprijs heeft.