Tchaikovsky: Symfonie nr. 7 in Es; Allegro brillante uit Pianoconcert nr. 3 in Es op. 75. Geoffrey Tozer (p) met het Londens filharmonisch orkest o.l.v. Neeme Järvi. Chandos CHAN 9130 (57’13”). 1991

De Zevende symfonie van Tchaikovsky is een reconstructie door Sergei Bogatyryev uit verschillende bronnen van een symfonie waaraan hij in 1892 begon te werken, maar al gauw opzij legde om aan de Zesde, de Pathétique te beginnen. Net als die heeft nr. 7 een duistere atmosfeer, maar het werk bevat ook felle en opwindende muziek; daarom verdient het zeker een nadere verkenning en waardering.

Eugene Ormandy (CBS 46453) dirigeerde in 1962 de wereldpremière in Philadelphia en dat werd meteen vastgelegd. Het gaat om een vertolking vol panache. Maar in de veel recentere opname van Järvi senior klinkt de muziek beter en wordt met grote gebaren en indrukwekkende climaxen een overtuigend pleidooi gehouden voor dit merkwaardige, misschien niet geheel legitieme werk.

De aanvulling, het Allegro brillante uit het Derde pianoconcert is ook een nogal uitzonderlijke bijdrage die ook in goede handen is bij Tozer. Van de symfonie bestaat een derde, onbekende Moskouse opname van Scripka (Classic DOM 2910-83).