Tan Dun: Water passion. Elizabeth Keush (s), Stephen Bryant (bs), Maya Beiser (vc), David Cossin (perc), David Sheppard, Martin Homann, Adam Weisman, Chen Yanlin, Mark O’Connor, Yamaha A-3000 sampler met het RIAS kamerkoor o.l.v. Tan Dun. Sony S2K 89927 (2 cd’s, 1u. 32’05”). 2000

In de in 2000 voor Helmut Rilling en zijn Bach Akademie in Stuttgart geschreven Water Passion after the St. Matthew Passion van de Chinees/Amerikaanse componist Tan Dun (1957) zijn invloeden van Takemitsu, Cage en uiteraard Bach speurbaar zonder veel nader te hoeven zoeken. Maar het werk getuigt bovenal als best oorspronkelijke, dramatische en emotioneel gekruide uiting.

Met de blik van buitenaf licht Tan Dun het lijdensverhaal van Christus uit zijn enge context en zijn Europese zicht om er met verse emoties en klanken een Oosters karakter aan te verlenen. Een vorm van misschien wel superieure wereldmuziek ontstond zo.

Het begrip ‘water’ heeft behalve een symbolische betekenis (het werk begint verrassend met Jezus’ doop in de Jordaan ontleend aan het bijbelboek Prediker) ook een praktische betekenis omdat water te pas komt aan het bespelen van het (Tibetaanse) slagwerk. Kletterende stenen en donderende metaalplaten (suggestie van de aardbeving) zorgen dat zo voor de nodige lyriek en exotiek is gezorgd. De zangers hebben vooraf  moeten oefenen in boventoonzingen. Ook volksmuziek is geïntegreerd.

De compositie wekt op tot een tijd om te beminnen, te dansen en te zwijgen. Uitvoering en opname (inclusief slotapplaus) wekken de indruk heel geslaagd te zijn.