Stravinsky: Le sacre du printemps. MusicAeterna o.l.v. Teodor Currentzis. Sony 88875-06141-2 (34’39”). 2013

Dat Teodor Currurentzis met zijn in Perm huizende, in  het Westen opnamen makende MusicAeterrna letterlijk en figuurlijk opzien lijkt te gaan baren met deze Stravinsky zal niemand verbazen die heeft kennis genomen van zijn eerdere opnamen met haast ruig en hyperactief klinkende werken van Rameau (Sony 888430-8257-2), Shostakovich (Harmonia Mundi HMC 90.2104) en Mozarts Requiem (Alpha 178).

Maar misschien waren de verwachtingen wat de hoog gespannen ondanks of juist door het gebruik van oude instrumenten. Het werk begint mooi soepel kamermuzikaal met de fagot, maar wordt verderop niet de muzikaal vuurspugende berg waarop was gehoopt. De benodigde energie voor de fellere gedeelten in ‘Les augures printaniers’ zijn weliswaar levendig en veerkrachtig, maar klinken met een te laag octaantal. Dito in ‘Rodes printanières’ dat wel helder en gespierd klinkt, maar niet optimaal veerkrachtig. Ook ‘Adoration de la terre’ kent felle ritmen, maar bezit wat weinig gebalde kracht. Het opzwepende, het fatale en ademloos makende van het werk komt zo eigenlijk net te weinig naar voren. Het is uitgelopen op een ‘Sacre sec’.

Voeg daarbij dat de speelduur van deze cd nog niet half is benut waardoor de aantrekkelijkheid nog eens wordt verminderd. Dan wint als het al authentiek met zijn, François-Xavier Roth het uiteindelijk met zijn orkest Siècles (Actes Sud P 71585); die voegde trouwens ook Petroesjka 1911 toe.

En anders zijn daar wel de traditionelen Gergiev (Philips 468.035-2), Fischer (Channel Classics CCS SA 32.112) en de oeroude mono Markevich (Testament SBT 1076) die meer indruk maken.