Stravinsky:; Monumentum pro Gesualdo de Verona ad cd anum; Danses concertantes; Concert voor strijkorkest in D; Apollon musagète. Stuttgarts kamerorkest o.l.v. Dennis Russell-Davies. ECM 472.186-2 (68’35”). 2002

Met de korte, slechts een minuut of zeven durende driedelige balletmuziek Monumentum pro Gesualdo de Verona bewees Stravinsky in 1956 eer aan de door hem bewonderde Italiaanse Renaissance componist. Balanchine introducerde het werk in New York.Daarbij bleven Gesualdo’s excentrieke contrapunt en harmoniek intact en droeg Stravinsky een grillige orkestratie bij. Het gaat om madrigaal 14 uit de vijfde band, het bitterzoete ‘Asciugate i begli occhi’, het mooi georkestreerde madrigaal 18 ‘Ma tu, cagion di quella’ met een belangrijke inbreng van trompetten, ook uit de vijfde band en het waardige ‘Beltà, poi che t’assenti’, madrigaal nr. 2 uit de zesde band.

Het Stravinskyprgramma bestaat verder uit vroegere werken: de zwierige Danses concertantes uit 1942, het door droge humor gekenmerkte Concert in D uit 1946 en het statige Apollon musagète uit 1927. Eigenlijk alle ietwat parodistisch en met een neoklassieke inslag. Russell-Davies en het orkest zorgen voor levendig, energiek spel en verlenen de muziek zo nieuw elan. In de Danses concertantes evenaart Russell-Davies het Orpheus kamerorkest (DG 459.644-2).

Deze opname klinkt mooi warm wat vooral in Apollon winst is en verscheen ter gelegenheid van het zestigjarig bestaan van het Stuttgarts kamerorkest dat zich in de beginjaren onder Karl Münchinger vooral toelegde op barokmuziek.

Eén van de betere alternatieve opnamen komt voor in een gemengd programma van Herreweghe (Pentatone PTC 5186-349).