Schubert: Des fragments aux étoiles. Valse sentimentale nr. 13 D. 779; Erste Walzer D. 365/1; Trauerwalzer D. 365/2; Duitse dansen D. 366/1 en 4, D. 783/5/10/14/15; D. 790/10; Valse sentimentale D. 779/13; Valses D. 145/2/8; Pianosonate in Bes D. 960. Shani Diluka. Mirare MIR 240 (58’00”). 2013

De Monegask/Franse pianiste Shani Diluka die ook in Nederland optrad, maakte in 2013 eerst een cd, getiteld Road 66, met sopraan Natalie Dessay. Daarop stonden nummers als ‘China Gates’, ‘Young birches’, ‘For Felicia Montalegre’, ‘I love Porgy’ en ‘Love walked in’.

Op haar vermoedelijk eerste soloplaat wijdt ze zich geheel aan Schubert met in hoofdzaak weinig gehoorde miniaturen. Dat ze daarvoor op een mild klinkende Bechstein met een warm laag register, een rijk midden dito en een licht parelend hoog speelt, zou een aanwijzing kunnen zijn over haar opvattingen.

Op de door de Weense muzikale folklore beheerste korte stukken werpt ze ze een mooie afwisseling van licht en schaduw, zoekt ze zelfs naar mysterie dat er waarschijnlijk niet is. De titel van deze cd geeft in dit opzicht duidelijk haar bedoelingen weer.

De verzameling walsen, Duitse dansen en de Mélodie hongroise lijkt in haar interpretaties meer muziek om liefst in een melancholieke bui langzaam bij weg te dromen dan om werkelijk op te dansen. De muziek wordt geïdealiseerd, minder stoffelijk. Een interessante opvatting en uitleg.

Maar tenslotte gaat het natuurlijk vooral om de grote, laatste pianosonate. Diluka speelt deze over het geheel vrij traag en introvert, maar in zekere zin ook heel expressief en met voldoende dynamische contrasten. Vreemd is wel dat de toevoeging sostenuto van het tweede deel wordt veronachtzaamd, want dit is nu geen andante, maar een largo geworden. Die schade wordt als het ware ingelopen in de heel snel gespeelde finale. Het had als geheel best wat energieker en evenwichtiger mogen zijn.

Vergelijk het resultaat met wat eerder lieden als Schiff (Decca 440.310-2), Pollini (DG 427.326-2), Uchida (Philips 456.572-2) en Lupu (Decca 440.295-2) laten horen van de sonate.

Wie het vooral om Schuberts klein grut gaat, vindt dat vrij volledig bij Paolo Bordoni (EMI 350.894-2, 2 cd’s) in heel goede interpretaties.

Het valt aan te raden om deze cd die enige interpretatieve twijfels heeft gewekt, bij beetjes tegelijk te beluisteren. De waardering voor Diluka’s opvallende, consequent doorgezette opvatting is duidelijk overgelaten aan de individuele luisteraar. Maar luister wel eens naar haar, want die kans heeft ze zeker verdiend.