Saariaho: Let the wind speak. ‘Tocar’; ‘Mirrors’ nr. I-III; ‘Couleurs de vent’; ‘Sombre’ nr. 1-3; ‘Dolce tormento’; ’Oi kuu’ (aan de maan); ‘Laconisme de l’aile’. Camilla Holtenga (fl), Anssi Karttunen (vc), Héloïse Dautry (hrp) en Daniel Belcher (b) met Da Camera de Houston. Ondine ODE 1276-2 (71’04”). 2014

Onder de titel Let the winds speak zijn op deze vd enige nauwelijks of niet eerder opgenomen kamermuziekwerken van de Finse, in Frankrijk wonende en werkende componiste opgenomen. Ze dateren uit de periode 1982 tot 2012 en bieden aan verleidelijk beeld van wat de muziek uit de eenentwintigste eeuw zou kunnen zijn nu zij de voorkeur voor het inzetten van elektronica lijkt te hebben afgezworen.  

De zeven werken op deze uitgave zijn zo gegroepeerd, dat de drie delen van ‘Mirrors’ uit 1997 als begin- middel- en eindpunt dienen. Het programma wordt gedragen door de Amerikaanse fluitiste Camilla Holtenga (met ver weg zeker Nederlandse wortels). Ze bespeelt diverse instrumenten en moet gebruik maken van mooi mengende stemklanken; soms spreekt ze zelfs door/over het instrument. Bewonderenswaardig als fluittechnisch hoogstandje.

Ze speelt solo in ‘Couleurs de vent’, ‘Dolce tormento’ en ‘Laconisme de l’aile’, met cellist Anssi Karttune samen in ‘Mirrors’ en ‘Oi kuu’, met bariton Daniel Belcher en instrumentaal ensemble in ‘Sombre’ en met harpiste Héloïse Datry in ‘Tocar’. Dat zorgt voor de broodnodige afwisseling binnen een programma waarin de verschillende instrumenten bespelende fluitiste de gangmaker is en het dankbaarste aandeel heeft binnen deze soms wat minimalistische, soms vage, maar steeds originele en redelijk boeiende muziek.

In ‘Oi kuu’ uit 1990 wordt de titel van de cd levendig en sfeervol gedurende 6’52” waargemaakt. Het is meer ter wille van de fluitiste dat deze cd de aandacht waard is, duidelijk meer dan vanwege de componiste. Fluitstudenten zullen er zeker plezier aan beleven.