Shostakovitch: Suite naar gedichten van Michelangelo Buonarroti op. 145; Liszt: Sonetti di Petrarca S. 270 nr. 1-3. Dmitri Hvorostovsky (b) en Ivari Ilja (p). Ondine ODE 1277-2 (58’46”). 2014

In 1975 werd de vijfhonderdste verjaardag van Michelangelo Buonarroti herdacht en in 1974 schreef Shostakovitch ter ere daarvan de elfdelige suite op. 145. De componist was toen al erg geteisterd door artritis, hartproblemen en kanker en het noteren van iedere noot kostte hem moeite, vandaar dat de pianopartij zo karig is.

Dmitri Hvorostovsky en zijn vaste Estse begeleider Ivari Ilja weten precies de sfeer van troosteloosheid, pessimisme, maar ook woede en intensiteit te treffen. De stem van de basachtige bariton heeft hier veel weg van een stalen vuist in een fluwelen handschoen. Dat komt goed uit, want eigenlijk is de suite voor een basstem geschreven.

Gerald Finley met een lichtere stem en een iets hoopvollere expressie legde de suite ook vast op een andere Ondine cd, ODE 1235-2 ODE. Een eerdere, mooie versie is er ook van Dietrich Fischer-Dieskau (Teldec 4509-97460-2). Een mooie uitgave met orkestbegeleiding is er van Ivan Abrazakov (Chandos CHAN 10358).

Voor de drie Petrarca sonetten van Liszt is de stem van de Rus misschien wat te verweerd en te zwaar aangezet, maar hij draagt ze wel stijlvol, met warme gevoel en een grote mildheid voor. Vergelijk desnoods met de uitvoering door Michael Schade (Hyperion CDA 67315).