Satie: Socrate; Nocturnes nr. 1-6; Menuet nr. 1. Jean Belliard (t) en Billy Eidi (p). Timpani 1C1141, Timpani 1C1020 (51’09”). 1993. 

Socrate is het ‘drame symphonique’ voor stem en orkest op tekst van Plato’s dialogen (1919) waarin de laatste dagen van de wijze filosoof die ter dood is veroordeeld de revue passeren. In understatement gedaante is dit mogelijk het beste werk van Satie, de antithese van Wagners opgeblazen retoriek met een weefsel van eenvoudige melodieën en een tekst die niet overdreven met woorden schildert. Het resultaat is een door prachtige eenvoud en een volkomen aan pretentie ontbrekend werk.

De lichte tenor van Jean Belliard met zijn spaarzaam gebruik van vibrato en zijn prachtige Franse dictie zijn een ideaal vehikel voor de onretorische stil die hier wordt gevraagd. En past voortreffelijk bij de gegeven muziek. Juist door een zekere terughoudendheid in de voordracht ontroert het werk hier. Billy Eidi begeleidt met een passende helderheid en objectiviteit en overtuigt hij evenzeer in de Nocturnes en het Menuet. De opname verleent een precies goede ruimtelijkheid rond stem en vleugel. Gelukkig bevat het bijgevoegde boekje de hele tekst.