Steibelt: Pianoconcerten nr. 3 in E op. 33 L’orage, 5 in Es op. 64 À la chasse en 7 in e Grand concerto militaire. Howard Shelly met het Ulster orkest. Hyperion CDA 68104 (79’58”). 2014

De naam van de Duitse pianist en componist Daniel Steibelt (1765-1823) komen we haast alleen tegen in de muziekgeschiedenisboeken.  Wie goed op de hoogte is van Beethoven biografieën moet Steibelt daarin zijn tegengekomen als uitdager in een pianoduel met de grotere meester; hij toonde zich een slechte verliezer.

De man woonde vooral in Parijs, maakte concertreizen en volgde in St. Petersburg Boieldieu op als kapelmeester. Hij componeerde in de meeste genres en daar zijn voorbeelden van op cd. De pianosonates in c op. 6/2, in D op. 82 en de Grande sonate tirée du concerto Voyage sur le mont Saint Bernard plus een drietal Études bijvoorbeeld door Anna Petrovka (Gega New GD 362) en een tweetal harpconcerten door Masumi Nagasawa (Ars ARS 38.108) wat aantoont dat Steibelt de laatste jaren wat meer in de belangstelling komt. Ook werd hij bekend met een pianomethode.

Letterlijk en figuurlijk nogal geruchtmakend is zijn derde van in totaal acht pianoconcerten. De titel l‘orage slaat op een storm die met veel dramatische tremoli en loopjes van de piano even heerst in het laatste deel van nr. 3 uit 1799. Dat in het concrt nr. 5 de hoorns een belangrijk aandeel hebben, spreekt gezien het jachtmotief vanzelf. Het Grand concerto militaire dans le genre grec uit 1816 is er nogal opgeblazen affaire waar twee orkesten aan de pas komen.

Het is goed dat Shelley zich zo goed, zo volledig inzet voor deze concerten, het is eveneens nuttig dat ze algemeen toegankelijk zijn,maar van groot belang zijn ze bepaald niet.