CD Recensies

STRAVINSKY: DIVERTIMENTO; SUITE ITALIENNE, PAÏDASSI

Stravinsky: Divertimento Le baiser de la fée; Suite italienne; Szymanowski: Mythes op. 30 nr. 1-3; Caprices de Paganini nr. 1 - 3 op. 40. Solenne Païdassi (v) en Frédéric Vaysse-Knitter (p). Aparté AP 095 (72’26”). 2014

 

Als pianist trad Stravinsky een poosje regelmatig op met violist Samuel Dushkin en om eigen werk op het programma te krijgen bewerkte hij enige eigen composities. Daaruit ontstonden het Divertimento op basis van de balletmuziek voor Le baiser de la fée en de Suite italienne op basis van het ballet Pulcinella. Maar ook kortere stukken als de Ballade, de Danse russe, Chanson russe, Duo concertante en Pastorale. Ooit speelde Lydia Mordkovitch, zelf Russische van origine, ze alle met Julian Milford op Chandos CHAN 9756.

Lichtvoetig, echt om op te dansen en met mooie schakeringen en ook goede kleurwisselingen wordt het meerdelige balletmateriaal nu ook voorgedragen door de Franse violiste Solenne Païdassa, winnares van de eerste prijs in het Long/Thibaud concours 2010 en lid van het Rubik ensemble. Ze koos voor een afwisselender, dus slechts gedeeltelijk Stravinsky programma waarin ook plaats is ingeruimd voor Szymanowski’s Mythes, onlangs nog heel mooi opgenomen door Rosanne Philippens en Julien Quentin (Channel Classics CCS SA 36715) en daarvoor door Isabelle Faust en Ewa Kupiec (Harmonia Mundi HMC 90.1793) en daarvoor nog door Kaja Danczowska en Krystian Zimerman (DG 431.469-2).

Maar ook Solenne Païdassi weet in deze op Griekse legenden gebaseerde ‘gedichten’ waarin de belevenissen van de nimf  Artehusa centraal staan gevleugeld en expressief het juiste karakter mee te geven. Ze doet dat mooi fijnzinnig en evocatief, meteen met een combinatie van overpeinzing en urgentie in ‘De fontein van Arethusa’ met de nodige lichtvoetigheid. De mysterieuze, etherische kwaliteiten van deze stukken komen mooi naar voren; er is niets aardgebondens aan. Ze combineert de Mythes met de wat minder bekende drie Paganini capriccio’s, waarvan onder meer Thomas Zehetmair en Silke Avenhaus een fraaie opname maakten (EMI 555.607-2). Maar ook de française weet het virtuoze karakter goed recht te doen. Een fijn, ook goed klinkend recital met een wereld vol warmte, kleuren, sensualiteit en  luimigheid is het aardige resultaat. Wie dit programma aanstaat, kan hier gerust terecht.