CD Recensies

SESSIONS: SYMFONIEËN NR. 4 EN 5; CONCERT VOOR ORKEST; RAPSODIE

Sessions: Symfonieën nr. 4 en 5; Rapsodie voor orkest. Columbus symfonie orkest o.l.v. Christian Badea. New World NW 345 (54’07”). 1986

 

Panufnik: Symfonie nr. 8 Sinfonia votiva; Sessions: Concert voor orkest. Boston symfonie orkest o.l.v. Seiji Ozawa. Hyperion CDA 66050 (38’12”). 1981 

 

De muziektaal van aartsmodernist Roger Sessions is overwegend dicht en compact, zijn logica kan beter worden aangevoeld dan exact worden gevolgd. Kortom: hij maakt het de luisteraar niet erg makkelijk. Dit als oordeel vooraf.

De Amerikaan Sessions (1896-1985) studeerde compositie van Ernst Bloch en werd diens assistent in Cleveland in 1921. Later verbleef hij acht jaar in Italië en Duitsland waar onder meer zijn eerste symfonie en zijn pianosonate ontstonden. In 1935 keerde hij naar de V.S. terug waar hij ook als pedagoog en promotor van eigentijdse muziek actief was.

Zijn werken getuigen van groot vakmanschap, maar zijn oeuvre bleef betrekkelijk beperkt. In zijn stijlontwikkeling zijn drie perioden te ontdekken: de neoklassieke tot 1930, de complexe periode van 1930 tot 1951 en de seriële slotperiode na 1951.  

De werken die op het onderhavige tweetal cd’s aan de orde worden gesteld, zijn alle uit deze laatste periode: de symfonie nr. 4 uit 1958, nr. 5 uit 1964, de rapsodie uit 1970 en het concert uit 1981. Weet dus dat u geen hapklare kost te wachten staat.

Maar de uitvoeringen door Badeo en Ozawa zijn goed voorbereid en ongetwijfeld gevoed door expertise en toewijding. In het late Concert voor orkest ervaren we de componist op zijn stekelijkst en compromisloost; lyriek is in het werk hooguit fragmentarisch terug te vinden, al leidt het vrij speelse begin toch tot een fraaie afscheidsrede. En Ozawa toont zich hiervoor een ideale pleitbezorger.

Er is een zekere verwantschap te bespeuren met Panufniks Sinfonia votiva, ook uit 1981. Het gaat om een werk met een merkwaardige formalistische structuur, maar de boodschap is gezien de titel votief (gelofte-offer, zegenwens) ook emotioneel geladen, hoewel getuigend van weinig natuurlijke lyriek. Niettemin klinkt het werk hier heel indrukwekkend.