Scarlatti, D.: Pianosonates in d K. 9, C K. 159, in b K. 87, in D K. 29, in A K. 113, in D K. 430, in g K. 8, in G K. 13, in b K. 27, in D K. 140, in d K. 141, in f K. 69, in G K. 427, in a K. 109, in D K. 96 en in E K. 380. Angela Hewitt. Hyperion CDA 7613 (76’10”). 2015

Na uitgebreid aandacht te hebben besteed aan Bach en in veel mindere mate aan Couperin, Rameau, Haydn, Mozart, Beethoven, Schumann, Chopin, Liszt, Chabrier, Debussy, Ravel en Messiaen is nu ook Domenico Scarlatti bij Angela Hewitt aan de beurt.

Na het meest met succes en dus met aandacht bekroonde eerdere werk van de Engelse pianiste zal het niet verwonderen dat ze ook in de hier vastgelegde 16 sonates imponeert met flitsende virtuositeit en lichtvoetigheid. Met elkaar vaak kruisende handen, met de confrontaties met botsende dissonanten, grote sprongen in de melodielijnen en doorvoelde lyriek, gemengd met een vleugje Spaanse invloed weet ze goed raad. Zo voegt zich hierdoor bij het selecte kringetje van de beste Scarlattivertolkers op piano: Horowitz (Sony SK 53460), Pogorelich (DG 435.855-2), Pletnev (Virgin 561.961-2), Sudbin (BIS CD 1508) en Perahia (Sony SK 62785) die uiteraard een ander programma hadden.