Stradella: Santa Editta. Veronica Cangemi (s., Editta), Francesca Aspromonte (s., Nobilità), Claudia di Carlo (s., Umilità), Gabriella Martellacci (a., Grandezza), Fernando Guimaraes (t., Bellezza) en Sergio Foresti (bs., Senso) met het Ensemble Mare nostrum o.l.v. Andrea de Carlo. Arcana A 396 (56’69”). 2015

Voluit heet dit oratorium uit rond 1675 San Editta, vergine e monaca, regina d’Inghilterra. Het gaat hierbij om de heilige Edith van Wilton (rond 964-984) als protagoniste in een werk waarin blijkt dat ze de voorkeur gaf aan het kloosterleven boven het bestijgen van de Engelse troon. Reden genoeg om haar als heilige te verklaren in dit vrij intieme bezette werk waarin verschillende allegorische lieden – edelmoedigheid, nederigheid, grootsheid, schoonheid, gevoel - de gunst van Edita verzoeken voor eigen doeleinden. Tenslotte geeft ze de voorkeur aan Humità (Deemoed) wat haar afscheid van het wereldse leven bezegelt.

Stradella, primair operacomponist, maakte een  kort, maar beeldend werk van dit gegeven en beperkte zich tot de essentie. Een verteller is er niet, ook zal hij af van een koor. Hij werkte het gegeven misschien daarom wel heel subtiel uit.

Het in 2005 opgerichte Italiaanse barokensemble Mare Nostrum waarvan op de eigen website blijkt dat het uit jonge instrumentalisten bestaat die zijn voorzien van het voor dit doel juiste instrumentarium en het voorzag met een keur van gespecialiseerde zangers ook voor een juiste invulling van de vocale partijen.

Deze geanimeerde en verbeeldingsvolle realisatie doet het werk goed recht. De Carlo en de zijnen  bewijzen met hun levendige aanpak de inhoud van het oratorium goede diensten. Ook de opname slaagde wonderwel.