Shostakovitch: Préludes op. 34 nr. 1-24 (bew.); Auerbach: Arcanum. Kim Kashkashian (va) en Lera Auerbach (p). ECM 481.232-2 (58’06”). 2013
Sinds 2013 werken altvioliste en componiste/pianiste Lera Auerbach samen en zeker voor degenen die dit bijzondere duo niet in natura hebben gehoord, is deze na kennelijk veel praktijkervaring gemaakte opname een muzikaal feest.
Shostakovitch componeerde zijn 24 Préludes op. 34 gedurende korte tijd in de winter van 1932/3. Ze zijn alle gedateerd en kunnen natuurlijk afzonderlijk worden gespeeld, maar als geheel vormen ze een hechte groep als cyclus van klimmende kwinten, te beginnen in C. In op. 87 paste de componist hetzelfde procedé toe. Hier gaat het om merendeels speelse, afwisselende stukken.
Bewerkingen van Shostakovitch’ Préludes zijn niet nieuw. Julian Rachlin en Itamar Golan speelden een versie voor viool en piano (Warner 2564-61949-2) en David Kadouch maakte er met het Quatuor Ardeo een pianokwintet van (Transart TR 162). Wie het origineel wil horen, kan o.a.terecht bij voorop Tatiana Nikolayeva (Vanguard CDA 66620, Hyperion CDA 66620) en verder vooral ook Olli Mustonen (Decca 433.055-2) en Oleg Marshev (Danacord DACOCD 601).
Arcanum (volgens de encyclopedie een geheim geneesmiddel of levenselixer, steen der wijzen, verborgen object en – concreter - een plaats in Ohio in de V.S.) is in dit geval de altvioolsonate met de bijnaam Arcanum (volgens de componiste ‘geheimzinnige kennis’) van de Russisch-Amerikaanse Lera Auerbach. Het werk is standaard vierdelig en vrij duister van aard en op een of andere onbestemde manier verwant met de wereld van de latere Shostakovitch.
Ze schreef het werk voor Kashkashian en verklaart de titel als volgt: “Ik was gefascineerd door de innerlijke stemmen in elk van ons; sommigen onder ons noemen dat misschien intuïtie, anderen geleide meditatie, maar er is steeds iets in ons dat we niet noodzakelijkerwijs onder woorden kunnen brengen of rationaliseren, maar wat ons helpt om samen naar de waarheid te hekpen zoeken en antwoorden te vinden.”
Als om dat waar te maken ontstond een zeer doorleefde, homogene en inderdaad gelijkgestemde interpretatie die inherent enige expressieve overdrijvingen kent maar die zo fraai beheerst gespeeld ook indruk maken net als de rest.
Wat een geweldige muziek, wat een welsprekende vertolkingen.