Scharwenka, Ph.: Vioolsonates nr. 2 in b op. 110 en 3 in e op. 114; Suite voor viool en piano op. 99. Natalia Prishepenko en Oliver Triendl. TYXart TXA 16075 (65’50”). 2015 

Van de beide broers Scharwenka, Franz Xaver (1850-1924) en Philipp (1847-1917) bleef de jongste nauwelijks bekend. Misschien niet zo verwonderlijk want Xaver bouwde ook een reputatie op als concertpianist. 

Maar Philipp blijkt niet minder de moeite waard en maakte naam met de Klindworth-Scharwenka lesmethode in 1893

Hij componeerde onder meer een pianokwintet, twee strijkkwartetten, vijf pianotrio’s, een cellosonate, drie vioolsonates en diverse stukken voor viool, cello en piano, zoals de hier opgenomen Suite.

Bij de sonates gaat het om standaard driedelige werken, de suite is vierdelig met een virtuoze toccata, een romantische ballade, een fugatisch intermezzo en een levendige tarantella.

Waaraan herinneren deze werken ons wanneer we enig stilistisch houvast zoeken? Eerder aan Franck en zelfs Saint-Saëns met een toefje Suk dan aan Brahms en Reger.

Dergelijke muziek heeft warme pleitbezorgers nodig en dat zijn Prishepenko en Triendl gelukkig. Vooral de toon van de violiste is heel stralend en genuanceerd, maar ze zorgt ook voor mooi subtiele momenten. De opname had iets helderder mogen klinken.