CD Recensies

SIMPSON, C.: MONTHES, THE; THE SEASONS

Simpson, C: The monthes. Sonnerie. Virgin 545.281-2 (59’58”). 1996

 

Simpson, C: The seasons. Sirius viols. Duitse Harmonia Mundi 88875-19098-2 (74’49”).  

 

Van de Engelse componist Christopher Simpson (ca. 1605-1669) is vrij weinig bekend. Hij was kwartiermeester van de graaf van Newcastle aan de zijde van de royalisten gedurende de burgeroorlog, maar belangrijker is dat hij in 1665 de muziektheorethische verhandeling A compendium of practical musick in 5 parts, teaching a new and easie method publiceerde dat o.a. door Purcell hoog werd aangeslagen. 

Nog belangrijker is echter dat hij een uitmuntend gambist moet zijn geweest en als componist bij voorkeur voor de viola da gamba schreef.

Het verloop van het jaar en de wisselende seizoenen schijnen hem in de zeventiende eeuw al even bezig te hebben gehouden als Vivaldi in de achttiende, alleen schreef hij er geen mooie gedichtjes bij. Het werk dat in stilistisch opzicht valt tussen de triosonate en gamba consort muziek is vervuld van vrij gespierde, typisch Engelse melancholie.

In wezen is the monthes een reeks van twaalf Fantasieën met na maart een Ground in a, na juni een Suite in D en na september een Ground in Bes. Geschreven voor viool, 2 violas da gamba en continuo en hier door Monica Huggett (v) en Emilia Benjamin (v, vdg), Sarah Cunningham (v) en Gary Cooper (org) van Sonnerie. Naar verwachting uitstekend gespeeld door deze experts in oude muziek.

The seasons bestaat uit een stel van viermaal drie Fantasies die telkens de vorm hebben van Fancy, Ayre en Galliard, dus naturalistische effecten als blaffende honden, bibberende tanen, storm ontbreken. Het werk begint met de winter.

Maar de sopraan-, twee bas- en basso continuo gamba’s, aangevuld met theorbe en gitaar/luit/citer van Sirius viols dat bestaat uit Hille Perl, Frauke Hess en Narthe Perl (vdg), Lee Santana (theorbe) en Johannes Gontarski (git., luit, citer) vormen een kleurig geheel en niet steeds zijn alle instrumenten samen in de weer.

Het karakter van de muziek is niet duidelijk seizoengebonden, maar vrij algemeen. De gamba’s worden fraai gesteund en het gaat zo mooi als hier gerealiseerd om best aantrekkelijke muziek. Het geheel vormt zo een welkome toevoeging aan het gamba repertoire.