Shostakovitch: Symfonie nr. 13 in Bes op. 13, Babi Jar. Sergei Aleksashkin (bs) met het St; Petersburg filharmonisch orkest en –koor o.l.v. Yuri Temirkanov. RCA 88697-02163-2 (57’46”). 1996 

In deze symfonie uit 1962 gaat de componist tegen alle verwachtingen in niet alleen voor de onconventionele poëzie van Jevgeny Jevtoesjenko, maar ook door deze in een idioom van Moesorgskyaanse eenvoud te gieten. Onberispelijk ‘correct’ volgens de officiële Sovjet code.

Het zal ook geen toeval zijn dat de componist het ‘Dageraad van de mensheid’ waarmee de twaalfde symfonie besluit, laat volgen door dit opus dat in dezelfde lijn ligt en zich nu richt op het antisemitisme en de langdurige erfenis van het Stalinisme.

Elk woord is duidelijk bedoeld om goed te worden begrepen. Dat was mogelijk ook een reden voor de vlotte tempi, het gebruik van een ware bas en de inzet van een koor.

Na de veelbesproken weigering van Jevgeny Mravinsky om de première te dirigeren, bleek Kyrill Kondrashin (Russian Revelation RDCD 111891) die zich niet liet beïnvloeden door de politieke intriges rond dat concert. Wel moest zijn solist, Arthur Eisen, nog werken met een gecensureerde tekst, waardoor de identificatie met het lot van het Joodse volk wordt afgezwakt.

Alleen al daarom is de veel latere Russische uitvoering van te prefereren.

Andere waardevolle opnamen zijn van Haitink (Decca 425.073-2), Jansons (EMI  557.902-2) en Barshai (Regis RRC 1102).