Schumann: Einsamkeit. 6 Gedichte und Requiem (‘Meine Rose’ op. 90/2; ‘Kommen und scheiden’ op. 90/3; ‘Die Sennin’ op. 90/4; ‘Einsamkeit’ op. 90/5, ‘Der schwere Abend’ op. 90/6 en ‘Requiem’ op. 90/7); Der Einsiedler op. 83/3; uit Myrten (‘Die Lotusblume’ op. 25/7; ‘Du bist wie eine Blume’ op. 25/24; ‘Was will die einsame Träne’ op. 25/21); Der Himmel hat eine Träne geweint op. 37/1; Mein schöner Stern op. 101/4; Nachtlied op. 96/1; Es stürmet am Abendhimmel op. 89/1; Heimliches verschwinden op. 89/2; Herbstlied op. 89/3; Abschied vom Walde op. 89/4; Ins Freie op. 89/5; Abendlied op. 107/6. Met Markus Hinterhäuser. Harmonia Mundi HMM 90.2243 (51’21”). 2016

Of Matthias Goerne na zijn succesvolle reeks Schubert liederen opname op twaalf cd’s nu begint aan een complete Schumann? In eerste instantie wijdt hij zich hier aan negentien niet al te bekendere exemplaren uit de hele scheppingsperiode van de componist. Dat gaat van zijn gelukkigste periode na het huwelijk met Clara in 1840, via zijn annus mirabilis 1847 tot de duistere periode in Düsseldorf van 1848/52. Zijn productie was een stuk minder dan die van Schubert, maar hij kwam toch tot het behoorlijke aantal van 138.

Het opvallendst in dit recital is de keuze uit Myrthen en die uit de nocturne-achtige liederen op tekst van Lenau.  

Zo interessant als het programma is, zo matig lijken de uitvoerenden vat te krijgen op dit idioom. Echt beeldend, onderzoekend en indringend klinkt het slechts bij vlagen. Daarom is dit recital slechts met een waarschuwing vooraf te genieten. Maar iets direct vergelijkbaars is er niet, al toont Christian Gerhaher (RCA 88697-16817 en 82876-58995-2) zich wel de betere Schumann interpreet en bij de dames de geweldige Christine Schäfer (Hyperion CDJ 33101).

Goerne wordt netjes begeleid door Markus Hinterhäuser, die in normale doen directeur is van het Salzburg Festival.