Steffani, A.: Baccanali 1-33. Nicolò Donini (bs., Atlante), Riccardo Angelo Strano (ct., Bacco, Tirsi), Barbara Massaro (s., Driade), Vittoria Magnarello (s., Celia), Paola Leoci (s., Clori), Elena Caccamo (ms., Arminta), Chiara Manese (ms., Fileno), Yasushi Watanabe (t., Ergasto) met het Ensemble Cremona antiqua o.l.v. Antonio Greco. Dynamic CDS 7770.02 (2 cd’s, 85’09”). 2016

De tand des tijds lijkt soms volkomen willekeurig toe te happen. Neem Agostino Steffani (1654-1728), een man van vele talenten als zanger, componist, diplomaat en geleerde die een grote bibliotheek en een kunstverzameling bezat. Opvallend is dat hij zijn werkzame leven meer in München, Hannover en Düsseldorf dan in zijn vaderland doorbracht. Hij werd internationaal  wel beschouwd als de belangrijkste Italiaanse componist tussen Monteverdi en Vivaldi. Dat bespaarde hem echter niet het lot tot voor kort vergeten te worden.

Dit is de fijne cd première van Steffani’s Baccanali uit 1695. Bacchanten of Maenaden zijn de nimfen uit het gevolg van de Griekse wijngod Dionysus die in staat van extase in de natuur verkeren. In Steffani’s werk krijgen we op libretto van Ortesion Mauro en in de kritische uitgave van Cinthia Pinheiro Aliroti 33 beschouwingen over lief en leed in het mannenleven voorgezet door acht figuren die in een pastorale sfeer verkeren.

In de proloog kondigt de titaan Atlas de komende gebeurtenissen aan. Mannen zou een pauze moeten zijn gegund tijdens hun gezwoeg en hun lijden om op aan Bacchus gewijde dagen genot en troost te vinden Steffani illustreert dat met geestige teksten en muziek in een rijke en behoorlijk afwisselende volgorde.

Antonio Credo beschikt over een stel zeer goede, montere en enthousiaste jonge zangers om het werk heel goed en vol expressie tot klinken te brengen en het succes van deze uitgave is ook in niet geringe mate te danken aan de inzet van zijn instrumentalisten die zorgen voor bruisende ondersteuning.