Strauss, R.: Hoboconcert in D TrV. 292; Serenade in Es op. 7; Sonatine nr. 2 in Es TrV. 291. Alexei Ogrintchuk met het Concertgebouworkest o.l.v. Andris Nelsons. BIS SACD 2163 (74’12”). 2016

In de zomer van 1945 klopte een stel soldaten van de Amerikaanse bezettingsmacht aan bij de villa van Richard Strauss u=in Garmisch. Onder hen bevond zich de eerste hoboïst van het Pittsburgh orkest, John de Lancie. Deze vroeg de componist om een hoboconcert voor hem te schrijven. Aanvankelijk toonde de componist zich onwillig, later voldeed hij toch aan dat verzoek.

Het resultaat was een luchthartig werk met een charmant eerste deel, een enigszins melancholiek middendeel met een briljante cadens, gevolgd door een elegant-levendige finale.

Van dit werk bestond al een aantal mooie opnamen van o.a. Holliger (Philips 438.733-2), Schellenberger (DG 429.750-2), Leleux (Sony 88697-74869-2) en De Vries (helaas alleen in het album met 9 cd’s Oboe Classics CC 2024 of zelfs 18 cd’s Attacca ATT 2016148).

En nu is er dan de vergrotende, zo niet de overtreffende trap van Alexei Ogrintschuk die met zijn eigen orkest onder de attente Andris Nelsons zorgt voor een technisch zuivere, spontane en elegante weergave die mooi mild en warm  van toon is. Ook in de jeugdige, niettemin wat herfstige en toch robuust en vitaal uitgevoerde Serenade en de fijne, inventieve Sonatine schittert hij minstens zozeer als de London Winds (Hyperion CDD 2015) en het Ensemble Villa Musica (MDG MDG 304-1173). Lof en dankbaarheid zijn we aan deze puike musici verschuldigd.