Spohr: Dubbelkwartetten nr. 1 in d op. 65 en 2 in Es op. 77. Academy of St. Martin-in-the-Fields kamersensemble. Hyperion CDA 66141 (48’32”). 1984

Spohr: Dubbelkwartetten nr. 1 in d op. 65 en 2 in Es op. 77. Forde ensembe. Naxos 8.570963 (51’22”). 2008

Veronderstel dat bij een kamermuziekavond, die men zonder het  programma te kennen bezoekt, twee strijkkwartetten het podium op komen. Wat verwacht je dan dat ze gaan spelen? Juist, het Octet van Mendelssohn of als tweede keus die van Bruch of Enescu.

Maar nee, wat je te horen krijgt zijn de beide octetten van Spohr, werken uit resp. 1823 en 1827, dus wel uit Mendelssohns tijd. Ze werden geschreven voor zijn studenten en weldoeners, waarbij hijzelf natuurlijk de plek van eerste violist innam.

Het gaat om twee heel innemende werken waarvan vooral nr. 2 een juweeltje is. De muziektaal is vrij traditioneel en wordt het een glimlach gesproken. Vooral in de dansgerelateerde delen. De finales hebben een levendige ritmiek.

Moeilijk uitvoerbaar is dit tweetal niet; het is merkbaar voor studenten geschreven, zeker wat betreft de lagere partijen (vooral de alten).

Eerdere opnamen werden gemaakt door Heifetz c.s. (RCA GD 87870), het Melos ensemble (EMI 918.514-2, 11 cd’s), Archibudelli (Sony SK 53370) 

Maar een veilige aanbeveling was altijd het betrouwbare clubje uit de Academy of St. Martin-in-the-Fields. Toch klinkt het ad hoc uit wat Londense orkestmusici samengestelde Forde ensemble wat spontaner in uitstekend samenspel en is nieuwere Naxos cd goedkoper. 

De Nederlandse componist Johannes van Bree (1901-1857) heeft  in 1845 een Allegro voor vier strijkkwartetten geschreven dat op YouTube te volgen is.