Strauss, R.: Enoch Arden op. 38; Pianostukken op. 3 nr. 1 en 4. Patrick Stewart (spr.) en Emanuel Ax (p). Sony 88697-09056-2 ( 61’42”). 2007 

Even terug naar de middelbare schooltijd met het gedicht Enoch Arden in negen lange strofen van Alfred Tennyson uit 1864 over de gelijknamige zeeman die in een eenzaam dorpje aan de Schotse kust leefde. Wat zijn karakter en zijn ontwikkeling betreft, houdt hij het midden tussen een Odysseus en een Heathcliffe want hij is misantropisch, zwerver en eenzaam. Op een kritiek moment lijdt hij schipbreuk, waarna hij jarenlang als die andere held, Robinson Crusoë, op een onbewoond eiland verblijft.

Na zijn redding blijkt zijn echtgenote te zijn hertrouwd met een jeugdvriend wat zijn ellende alleen maar vergroot. Hij heeft niet de moed verder actie te ondernemen en sterft tenslotte aan een gebroken hart. Stof voor romantische zielen.

In 1897 maakt Richard Strauss een ruim vijftig minuten durend melodrama van dit epos. Daarvoor gebruikt hij de Duitse vertaling van Adolf Strodtman. Daarvan maakten Dietrich Fischer-Dieskau en Burkhard Kehring (DG 477.5320), evenals Brigitte Fassbänder en Wolfram Rieger (Two Pianos TP 103931-2) daarvan gebruik in hun opnamen. Maar gelukkig zijn er ook opnamen in het oorspronkelijke Engels, zoals met de Shakespeare veteraan Patrick Stewart die de tekst imposant tot leven wekt. Emanuel Ax begeleidt hem invoelend en komt alleen nog mooi tot zijn recht in de beide (eveneens) vrij onbekende Pianostukken.