Schumann: Pianosonate nr. 1 in fis op. 11; Fantasie in C op. 17; Blumenstück in Des op. 19. Chloe Mun. DG 481.632-2 (70’54”). 2017

De Zuid-Koreaanse pianiste Chloe Mun was na het winnen van mooie prijzen tijdens het Busoni concours in 2015 en het Beethoven concours in Wenen een dankbaar veelbelovend talent dat in aanmerking komt voor een debuut cd op een prestigieus label nadat op Amadeus AM 312-2 al materiaal van dat Busoni concours waren verschenen: dezelfde Schumannsonate samen met Haydns sonate in D op. 70 H. XVI/48 en Bach/Busoni’s Preludium, fuga en allegro BWV. 998.

Zij zet de Sonate in met een krachtig allegro vivace, vervolgt met elegante, zangerige melodielijnen in de aria die gelukkig geen laffe salonsmaak krijgt. Dan volgen een licht dansant scherzo e intermezzo en een waardige maestoso finale.

De Fantasie vormt een heel wat grotere beproeving omdat dit romantische werk een synthese is van velerlei gevoelens en spirituele krachten. In het eerste deel laat Mun mooi iets van catharsis blijken, de boodschap van het gepassioneerde tweede gedeelte brengt ze goed over en in langsam und gewogen herstelt ze mooi het evenwicht. Misschien niet echt etherisch, maar wel mooi zangerig.

Met het Blumenstück draagt ze een aardige toegift bij. Als geheel zorgt ze voor een heel geslaagd debuut op het grote podium en lijkt ze iemand om in de gaten te houden.

Maar natuurlijk is zij niet de enige die de sonate en de Fantasie combineerde. Leif Ove Andsnes (EMI 235.741-2) en Sviatoslav Richter (Praga PR 254.033, EMI 562.960-2) en Maurizio Pollini (DG 423.134-2) droegen nog imposanter opnamen van de Fantasie bij (zie Vergelijkende Discografie).