Sciarrino: La nuova Euridice secondo Rilke. Barbara Hannigan (s) met koor en orkest van d Accademia di Santa Cecilia Rome o.l.v. Antonio Pappano.  …… (      ). 2015

Nog is het niet zover, maar ongetwijfeld verschijnt vroeger of later dit nieuwe werk van Salvatore Sciarrino op dvd of cd. Nu al figureren gedeelten op YouTube. 30 oktober 2017 werd het ’s avonds uitgevoerd in de Hamburgse Elb Philharmonie en rechtstreeks uitgezonden door NDR Kultur. Het zal beslist een volgend groot succes van Hannigan en Pappano worden. Waar gaat het om?

De Accademia di Santa Cecilia bestelt jaarlijks heel nobel een nieuw werk, bij voorkeur van een Italiaanse componist, maar dat mag zoals bij Sciarrino ook een Siciliaan zijn. Pappano had gevraagd om een dramatisch werk waaraan geen toneelpodium te pas komt. Sciarrino reageerde het een werk voor sopraan, koor en orkest dat is gebaseerd op twee in het Italiaans vertaalde gedichten van Rilke, Orpheus, Eurydice, Hermes en An die Musik. 

Bewust koos hij deze teksten om terug te gaan naar de oorsprong van het melodrama uit het Florence van vòòr Monteverdi’s tijd. Daaraan is met veel zachte ruisklanken en subtiele fluisteringen vormgegeven.

Met een vrij unieke vocale taal heeft hij in cantatevorm een eigentijdse Euridice gedaante gegeven, iemand die in de huidige condition humaine wordt geteisterd door gevoelens van twijfel angst en onzekerheid. Met een vrouwenstem verhaalt de schepper over Orfeus’ tocht met Euridice uit de hades volgens het pact dat hij vooraf met de goden sloot, maar vol twijfel of zij hem volgt. Als hij zich toch omkeert, ziet hij haar terugkeren in de onderwereld.

Het werk eindigt met een lofzang van de sopraan op de muziek: ‘O de omzetting van gevoelens in wat? In een hoorbaar landschap. Muziek, jij vreemdeling. Passie die ons boven het hoofd is gegroeid. Ons allerinnerlijkste dat ons overtreft en uit ons verdreven wordt - het allerheiligste van alle afwijkingen’.

Iets om geïnteresseerd en vol verwachting naar uit te zien.