Schumann C.: Pianoconcert in a op. 7; Beethoven: Pianoconcert nr. 4 in G op. 58. Ragna Schirmer het de Staatskapel Halle o.l.v. Ariane Matiakh. Berlin Classics BC 30009-2 (55’18”). 2016
In een tijd waarin genderneutraliteit tot norm wordt verklaard is het opvallend dat het voornamelijk onbekende vrouwelijke solisten als Angela Chang (Koch 371692), Elena Margolina (Ars Produktion ARS 38.141), Susanne Launhardt (Bayer BR 100096), Veronica Jochum (Tudor 788), Shoko Sugitani (Verdi AU-32107), Enrica Ciccarelli (Agora AG 014) en Brigitte Engerer (Empreintes digitale ED 13146) zijn die het enige Pianoconcert van de jonge Clara Schumann-Wieck opnamen. Grappig: de enige man in dit gezelschap, Francesco Nicolosi (Naxos 8.557552) laat zich juist door een dirigente, Stefania Rinaldi, begeleiden.
Maar terzake. Clara Wieck, geboren in 1819, debuteerde als pianiste op haar negende in Leipzig in een pianoduo en solistisch toen ze elf was. Toen ze veertien was begon ze aan haar Pianoconcert, maar het duurde tot 1834 voordat Schumann het had georkestreerd; de eerste uitvoering vond een jaar later plaats met haar als solisten bij het Gewandhausorkest onder leiding van Mendelssohn.
Het is een opmerkelijk werk met aardige, vrolijke thema’s, misschien typisch voor een jong meisje.
Wie in een blinddoektest zou moeten raden van wie hert stuk is, zou vermoedelijk terecht komen bij Schumann zelf of eventueel Chopin en Mendelssohn.
In dit resolute damesportret waaraan alleen een damesorkest ontbreekt, krijgt het werk een heel goede vertolking die de essentie mooi treft, in menig opzicht beter dan de hierboven genoemde. Veel is ook te danken aan de sympathieke begeleiding van Ariane Matiakh.
Vraag is daarna: waarmee koppel je dit concert? Men koos niet voor andere werken van mevrouw Schumann, maar voor Beethovens vierde concert, mogelijk omdat het een grotere trekpleister is. Ook hier een goed resultaat, al zal niemand de illusie hebben dat het een wereldklasse prestatie is. Aardig is wel dat Ragna Schirmer die als Clara specialiste geldt, de cadensen van Clara Schumann gebruikt. Dit verhoogt duidelijk de waarde van deze uitgave.