Schubert: Winterreise op. 89 D. 911 (bew. Gregor Meyer).  Daniel Ochoa (b), en Cristian Peix (p) met het Vocalconsort Leipzig o.l.v. Gregor Meyer. Coviello  COV 91723 (75’23”). 2017 

Terwijl het buiten sneeuwt is het een extra ontroerende ervaring om naar Schuberts Winterreise te luisteren in deze nieuwe bewerking van Gregor Meyer die een koorbegeleiding aan de baritonpartij toevoegde.

In hoeverre die iets extra sfeer schept is aan de luisteraar om te beoordelen. Mogelijk krijgt het relaas waarin de eenzame reiziger zijn verloren liefde betreurt een extra dimensie omdat we er zijdelings op attent worden gemaakt dat de teksten van Wilhelm Müller die ook een grote rol speelde in de intellectuele beweging die ernaar streefde om de strenge onderdrukking van liberale en vrijheidslievende tendensen van kanselier Metternich te bestrijden nu zich hier meer stemmen mengen in het blootleggen van menselijke opwellingen als hoop, teleurstelling, verdriet, twijfel en vreugde. Roerselen die zowel beklemming als hoop kunnen vestigen. Hoop op verbetering wanneer de verstarring van de winter in mei een nieuwe dimensie krijgt.

Hier zijn de bariton en de pianist gehandhaafd maar treedt anders dan in de versie van Hans Zender (Kairos KAI 1200-2) uit 1993 die de muziek oprekt, onderbreekt en uit de film bekende procedures toepast een extra begeleidend, onderstrepend koor op.

Het is voor Nederlandse oren een interessant alternatief dat zeker van waarde is. Maar daarna grijpt men toch graag terug op standaard uitvoeringen zoals van Fischer-Dieskau (DG 447.421-2), Boesch (Hyperion CDA 68197 of Onyx ONYX 4077) en Goerne (Harmonia Mundi HMC 90.2107).