Schubert: Wanderer. Arpeggionesonate in a D. 821; ‘Ständchen’ uit Schwanengesang D. 957 (bew.); ‘Der Müller und der Bach’, ‘Morgengruß’ uit Die schöne Müllerin D. 795 (bew.); ‘Litanei auf das Fest aller Seelen’ uit Am Tage Aller Seelen D. 343 (bew); Klaglied D. 23 (bew.); Du bist die Ruh op. 59/3 D. 776 (bew.(; Lob der Tränen D. 711 (bew.); Wanderers Nachtlied op. 4/3, D. 224; Der Wanderer D. 488 (bew.); Nacht und Träume op.43/2, D. 827 (bew.); ‘Ave Maria’ uit Ellens Gesang op. 52/6, D. 839 (bew.). François Saiute (vc) en Claire-Marie le Guay (p). Mirare MIR 324 (63’56”). 2016 

De gratie van Schubert’s Arpegginesonate doet feitelijk geen recht aan de technische uitdaging voor cellisten voor wie het werk nooit was bedoeld. In 1823 werd het werk voor de ‘liefdesgitaar’ geschreven voor een door Staufer omgebouwde basviool met gitaarstemming. Daarvan bestaat een origine versie van met Storck en Kontarsky op lp en Springuel en Vermeulen op cd (Et’cetera KTC 1431).

Wanneer we die even vergeten, kan ook deze nieuwe opname van het werk er goed mee door. Maar interessant wordt het recital van dit tweetal Fransen pas in de aardige liedbewerkingen. Onderweg komen we niet alleen bekende, maar ook onbekende tegen en om het even of men ze in de concertzaal liever door een mannen- of een vrouwenstem hoort, de warm klinkende cello verleent er een sympathieke glans aan. 

Voor kenners van Schuberts liederenschat moet het een aardig spelletje zijn om in een blinddoektest meteen de oorspronkelijke versie te bepalen.  

Salute en Le Guay maker er een spiritueel verrijkend uurlang feestje van.