Sibelius: Suite Rakastava op. 14; Impromptu’s op. 5 nr. 1-6; Impromptu voor strijkorkest; Malinconia op. 20; Romance voor strijkorkest in C op. 42; ‘De eikenboom’ uit The tempest op. 109 (bew.); Gedeelten uit Scaramouche op. 71 (bew.); ‘Nocturne’ uit Belsazars feest op. 51, JS. 48 (bew.); Andante festivo. Chamber Domaine o.l.v. Thomas Kemp, Sophia Raman (p), Adrian Bradbury (vc), Sami Junnonen (fl). Resonus RES 10205 (63’22”). 2017

Na deze cd te hebben gehoord, dringt het besef door dat we eigenlijk bar weinig muziek van Sibelius kennen. Wie op Wikipedia de lange lijst met zijn werken doorneemt, ziet dat lang niet alle van een opus- of J.S. nummer zijn voorzien. De opusnummering loopt tot 222, de J.S. nummerring komt tot 190.

Rakastava (de minnaar) was in 1894 in eerste instantie een koorwerk op  een gedicht van Elias Lonnrot voor de combinatie strijkorkest, triangel en pauken, maar werd in 1912 omgewerkt tot een driedelig soort mini symfonisch gedicht voor strijkers, triangel en pauken dat enige verwantschap heeft met Symfonie nr. 4.

De zes Impromptu’s op. 5 uit 1893 voor piano zijn gebaseerd op Finse op de kantele gespeelde volksmuziek. In 1894 bewerkte de componist nr. 5 en 6 voor strijkorkest wat de muziek een extra dimensie geeft.

Een schilderij van de symbolist Magnus Enckel vormde de inspiratiebron voor Malinconia, een somber, wat wanhopig werk dat werd geschreven na de dood van Sibelius’ dochter Kirsti. Het begint mooi met een elegische cellosolo voordat de piano inzet.

Kernachtiger en directer is de Romance uit 1903. Bij de drie stukken voor fluit en piano gaat het eerst om De eikenboom, een deeltje uit de toneelmuziek bij De storm uit 1928, vervolgens om de solo Scaramouche uit 1913 bij een pantomime van Paul Knudsen en de Nocturne uit de muziek bij Hjalmar Procope’s Belshazars feest uit 1906.

In 1907 ontstond het Andante festivo voor strijkkwartet, in 1938 maakte hij het geschikt voor strijkorkest. Veel feestelijks valt echter niet te horen in dit andante. 

Deze opname werd gemaakt ter ere van de viering van de honderdjarige onafhankelijkheid van Finland en bevat gelukkig louter heel goede vertolkingen.