Shostakovitch: Pianotrio nr. 2 in e op. 67; Auerbach: Pianotrio’s nr. 1 op. 28 en 2, Drieluik (De spiegel heeft drie gezichten). Delta pianotrio. Odradek ODRCD 350 (63’25”). 2017

Dat het Delta trio Dmitri Shostakovitch combineert met Lera Auerbach ligt enigszins voor de hand. Niet zozeer omdat het in beide gevallen om een Rusland trouw gebleven en een uit Rusland geëmigreerde componist gaat, maar omdat de nu in  Wenen woonachtige Auerbach in haar bondige Pianotrio nr. 1 uit 1996, nog duidelijk onder invloed van Shostakovitch stond en zo een logische verbinding tussen beide componisten kon worden gemaakt. 

Natuurlijk is. Er een groot verschil tussen die beide trio eerstelingen. Waar Shostakovitch -  net als Tchaikovsky in diens aan zijn aan zijn overleden leraar Nikolai Rubinstein opgedragen Trio elégiaque – een treurig karakter heeft na de dood van zijn goede vriend Ivan Sollertinsky, uit Auerbach zich daarin frank en vrij met een eigen stem.

Haar Pianotrio nr. 2 met de titel De spiegel heeft drie gezichten is hierna van heel ander kaliber. In dit werk uit 2012, waarin het drieluik van alle vijf kanten wordt bekeken, schuilt een nieuwe expressie. 

In het voorspel het linkerpaneel aan de buitenkant daarna aan de binnenkant, vervolgens het rechterpaneel aan de binnenkant, dan het middenpaneel en tot slot in een naspel de buitenkant van het rechter paneel. Op die panelen staan drie verschillende gezichten of persoonlijkheden elk met een eigen karakter en elk door een eigen instrument vertolkt, nu eens. Afzonderlijk, dan weer in wisselende combinaties of met conflicten belast. De condition humaine in een fascinerende muzikale notendop. 

Het is te horen dat het tijdens de studie in Salzburg gevormde, maar oer-Nederlandse Delta trio met Vera Kooper (p), Gerard Spronk (v) en Irene Enzlin (vc) zich van meet af aan goed heeft verdiept in dit drietal werken en het voordeel had dat het de trio’s van Auerbach onder het toeziend oog en oor van de componiste kon voorbereiden.

Na hun al besproken opname met pianotrio’s van Borodin en Tanejev (Naxos 8.573561) toont het Delta trio hier opnieuw aan een behoorlijke status te hebben verworven in het betreffende genre. Dat doet het met heel geëngageerd spel, een sterke persoonlijke inzet, gepaard aan een hechte ensemblegeest, resulterend in een zeer communicatief musiceren. Interessant is wel dat het Delta trio zich zo sterk richt op de Russische cultuur.  

Van Auerbachs Pianotrio nr. 1 bestaat al een opname van het Lincoln trio (Cedille CDR 90000-126) uit 2011.