Schumann: Scenes and Fantasies. Fantasie in C op. 17; Waldszenen op. 82 nr. 1-9. Einav Yarden. Challenge CC 72776 (57'18"). 2017

In 2013 maakte Einav Yarden onder de titel Oscillations een opname van Beethovens Pianosonates nr. 6 in F op. 10/2 en 10 in G op. 14/2, de Bagatellen op. 119 nr. 1-11, de Pianosonate van nr. 2, de ‘Polka’ en ‘Valse’ uit  de Pianostukken vierhandig, ‘Moderato’ en ‘Larghetto’ uit Les cinq doigts, Piano rag music en  Tango  van Stravinsky (Challenge CC 72599)  en in 2015 volgde een aantal Pianosonates van Haydn (Challenge CC 72742 en CC 72742). Opnamen die warm werden ontvangen.

Nu is het de beurt aan twee romantische werken van Schumann. Muziek die haar enige interpretatieve vrijheid gunt waar ze dankbaar gebruik van maakt. Deze romantiek blijkt haar gretige pianistiek haast nog beter te liggen.

In de Fantasie weet ze met briljant spel een goede balans te handhaven tussen dichterlijke overpeinzing en gepassioneerde urgentie. Wel moet ze hier een paar giganten als Richter (EMI 764.025-2), Pollini (DG 423.134-2), Schiff die ook het oorspronkelijke, meer Beethoveniaanse slot van de Fantasie speelde (ECM 2122/3) en Andsnes (EMI 556.414-2) voor zich gedogen. 

Maar in de negen Waldszenen uit 1849 die passend een donkere atmosfeer hebben zonder depressief te worden, komt haar voordracht heel goed tot zijn recht met een poëtisch ‘Freundliche Landschaft’, een levendig ‘Jagdlied”, een dromerig ‘Abschied’. In ‘Eintritt’ weet ze mooi te nuanceren en de golvende melodielijn van ‘Einsame Blumen’ ontwikkelen zich mooi. Hier zijn het vooral Uchida (Decca 478.5393) en Pires (Erato ECD 88092) die de show steelt, maar voor wie de combinatie Fantasie/Waldszenen aantrekkelijk is, hoeft niet de aarzelen bij deze goedklinkende cd.