Sibelius: Symfonische gedichten (compleet). Lemminkaïnen legendes nr. 1-4 op.22/1-4; Finlandia op. 26; Luonnotar op. 70; De bard op. 64; En saga op. 9; Pohjola’s dochter op. 49; De dryade op. 45/1; Lentelied op. 16’; De Oceaniden op. 73; Tapiola op. 112; Nachtrit en zonsopkomst op. 55. Elizaveta Zuyeva (althobo) en Maria Jygeva (s) met het Moskou’s filhamonisch symfonie orkest o.l.v. Vassily Sinaisky. Brilliant Classics 9212 (3 cd’s, 2u. 39”  ). 1991

Brilliant nam dit album over van Harmonia Mundi/Chant de monde LDC 2880015/17. Eigenlijk is het vreemd dat daarvan niet meer integrale opnamen bestaan, want zeker sommige van deze nationalistische of op Finse sagen en sprookjes berustende eendelige werken behoren tot Sibelius’ populairste werken. Uit het land van de eindeloze bossen, vele meren en diverse rivieren worden de middernachtzon, de indringende winters, de korte, warme zomers mooi belicht.

Dat gaat van het vroege En saga uit 1891, via Finlandia waarmee haast een revolutie mee kon worden ontketend, het meesterlijke Pohjola’s dochter, de statige Zwaan van Tuonela met een fraaie althobosolo, het geheimzinnige Oceaniden en Luonotar tot het laatste stuk in deze vorm, Tapiola uit 1926.

De Moskouse uitvoeringen door Sinaisky zijn wel goed, maar hadden wat geschakeerde en genuanceerder mogen zijn.