Stravinsky: Histoire du soldat, L’. Didier Sandre (verteller), Denis Podalydès (soldaat(, Michel Vuillermoz (duivel), Olivier Charlier (v), Philippe Berrot (kl), Giorgio Mandolesi (fag), Bruno Tomba (corn), Guillaume Cottet-Dumoulin (tromb), Eric Sammut (slagw), Bernard Cazauran (cb) o.l.v. Jean-Christoph Gayot (h). Harmonia Mundi HMM 90.23454 (58’05”). 2017
Tijdens W.O. I waren Stravinsky’s drie grote balletten voor de Ballets russes niet uitvoerbaar. Het is de vraag of hij zich had afgewend van het gebruik van een grootschalig orkest, maar de oorlog bracht de noodzaak van een drastische verkleining met zich mee.
In 1918 woonde Stravinsky in Zwitserland waar hij in samenwerking met de schrijver Charles-Ferdinand Ramuz L’histoire du soldat schreef. Met twee acteurs als soldaat en duivel, een danser en een verteller plus een ensemble van zeven instrumentalisten die ook op het podium staan, werd dit een prototype van het twintigste eeuwse muziektheater. Zijn nooit volledig gerealiseerde bedoeling was om per vrachtwagen het land in te trekken om het stuk op te voeren.
L’histoire du soldat is een variant op de Faust legende en Marike van Nimwegen, maar wijst ook vooruit naar The rake’s progress. Met de moraal dat de duivel altijd wint. Het draait om een pact met de duivel. Muzikaal illustreert het Stravinsky’s interesse uit die tijd met de tango en de ragtime. De viool speelt de hoofdrol in het drama dat ook geldt als een eerbetoon aan de gevallenen in de oorlog.
Het werk wordt meestal ten gehore gebracht als een suite met het merendeel van de muziek, maar zonder dialoog. Toch komt het werk pas geheel tot zijn recht in de context van een theatervoorstelling.
Eén der eerste mooie opnamen van het volledige werd werd in 1962 gemaakt door Igor Markevitch met Jean Cocteau en Peter Ustinov (Philips 420.732-2) en er is een mooie Engelstalige uitgave van Nicholas Ward (Naxos 8.553662).
Maar ook deze nieuwe opname van het Franstalige origineel wordt behendig de geest van dit bijzondere werk getroffen. De esprit en de pathos van het werk komen in geserreerde vorm goed uit, zeker in de centrale dansdelen, waardoor de opname goed tegen herhaling bestand is.