Shostakovitch; Preludes op. 34 nr. 1-24; Pianokwintet in g op. 57. David Kadouch met Quatuor Ardeo (Transart TR 162 (64’21”). 2008

De generatie Russische uitvoerende kunstenaars waartoe de pianisten Tatiana Nikolayeva en Sviatoslav Richter, violist David Oistrakh, cellist Mstislav Rostropovich en de eerste leden van het Borodin kwartet behoren, bestond uit tijdgenoten van Shostakovitch en de opnamen die ze maakten van zijn belangrijkste werken vormen een onvervangbare traditie. 

Van Nikolayeva bestaat een opname van deze Preludes uit 1992 (Hyperion CDA 66620), van Richter schijnt geen volledige opname te bestaan.

Shostakovitch componeerde deze Preludes meteen na de opera Lady Macbeth of Mtsensk waarvoor hij zwaar werd gekapitteld. Geen wonder dat zijn wens om te shockeren even plaats maakte voor de wens om onderhoudend te zijn.

Net als bij zijn voorgangers doorlopen de korte stukken formeel de kwintencirkel van de 24 majeur en mineur toonschalen. Er bestaat van de Preludes ook een bewerking voor strijkorkest door Grigory Korchmar (Audiomax AUD 9121830). Verder zijn er meer dan twintig opnamen van deze Preludes met naast die van Nikolayeva die van Ashkenazy (Decca 4757425) en Olli Mustonen (Decca 433.055-2) als de tot nu toe mooiste. Daarna verraste de jonge generatie, eerst met Nichael Lifits (Decca 481.484-2) en nu met de Franse pianist David Kadouch die graag als voorbeeld naar opnamen van zijn eminente voorgangers luistert: “Het pianistenleven zit vol spanningen, daarom is luister ik graag naar collega’s. Maar het is belangrijk als je een andere versie hoort, dat die kan bijdragen aan je eigen evolutie. Dat je het anders kunt aanpakken. Ik kopieer nooit.”

In het Pianokwintet kan Kadouch het echter niet helemaal opnemen tegen bijvoorbeeld Elisabeth Leonskaja en het Borodin kwartet   Warner2564-60813-2).

Inderdaad is hier sprake van ook weer een eigen kijk op deze stukken die best de moeite van het aanhoren en vergelijken waard is.