Stradella: La Susanna. Emanuela Galli (s., Susanna), Barbara Zanichelli (ms., Daniele), Roberto Baiconi (t., Testo), Luca Dordolo (b., Secondo Giudice), Matteo Bellottto (bs., Primo Giudice) met het Ensemble Aurora o.l.v. Enrico Gatti. Glossa GCD 92.1201 (2 cd’s, 1u., 39’43”). 2004 

In de muziekgeschiedenis is Alessandro Stradella (1643-1683) wel afgeschilderd als de bad boy onder de Italiaanse barokcomponisten. Ondanks zijn voorbeeldige afkomst bracht hij nergens een betrekking tot een goed einde. Of het nu ergens aan een hof was, of bij een kerk, hij wist er altijd een potje van de maken. Dat ging van het verduisteren van kerkgeld tot louche huwelijksarrangementen.

Het eindigde slecht met hem want werd vermoord nadat hij verdween met de minnares van een Venetiaanse bobo die een stel huurmoordenaars achter hem aan stuurde.

La Susanna is een erotisch oratorium uit 1681 dat Stradella schreef in opdracht van de hertog van Modena, Francesco II. In dit werk, dat meer verwantschap toont met opera dan met oratorium (het behoort dan ook tot het genre van de oratoria volgare - wordt het ook niet zo nauw genomen met de huwelijksmoraal.  

Het libretto van Giovanni Battista Giardini is gebaseerd op een episode uit het bijbelboek Daniel en de handeling speelt in Babylon in de tijd dat de Joden daar in gevangenschap leefden. Twee oudere mannen, aangeduid als rechters, worden verliefd op de deugdzame Susanna die is getrouwd met Joakim. Als zij haar in de tuin zien baden, proberen ze haar te misleiden, wijst ze hen af. Vervolgens beschuldigen ze haar van overspel. Ze wordt ter dood veroordeeld, maar door tussenkomst van Daniel die om bewijs daarvan vraagt dat ze niet kunnen geven, worden ze zelf ter dood veroordeeld.

Het verhaal wordt door de Testo in recitatiefvorm verteld. Maar verder gaat het natuurlijk vooral om mooie aria’s, waarvan Susanna’s klacht Da chi spero aito, o cieli de mooiste is naast een trio van haar met beide rechters.

Emanuela Galli is een knappe, virtuoze Susanna en ook de andere zangers dragen bij aan een uitvoering op behoorlijk hoog niveau. De hele opzet is eerder expressief dan dramatisch van aard.

Er zijn twee alternatieven: een net wat minder geslaagde van Claudio Astronio (Brilliant Classics 94345) en een wat betere van Alan Curtis met Marjanne Kweksilber, Judith Nelson en René Jacobs (EMI 826.539-2).