Stenhammar: Symfonie nr. 2 in g op. 34; Toneelmuziek bij Strindbergs Een droomspel. Antwerps symfonie orkest o.l.v. Christian Lindberg.BIS SACD 2329 (58’23”). 2017

Stenhammar: Symfonie nr. 2 in g op. 34; Serenade in F op. 31. Göteborg symfonie orkest o.l.v. Herbert Blomstedt.BIS  SACD 2424 (83’31”). 2013/4

Wat de programmaleiding van BIS bezielde om kort na elkaar twee nieuwe opnamen van de Symfonie nr. 2 van Stenhammar uit 1915 te maken, is een raadsel. Te meer omdat ook Neeme Järvi die al in 1983 (BIS CD 251) en in 1993 en 1994 in Göteborg opnam (DG 445.857-2 en BIS CD 714/5).

Wel is het zo dat deze symfonie hoe vaker men hem goed uitgevoerd hoort, steeds aan impact wint en dat hij daarom ook best eens buiten Zweden, dus bijvoorbeeld in Antwerpen op de lessenaars mag.

Maar wanneer we de dichterlijke momenten uit het eerste deel, zoals de hoboslo in het eerste deel en de blazerssoli in het scherzo horen, heeft de opname van Blomstedt uit opnieuw Göteborg toch meer karakter. Dat geldt ook voor de fuga- en fugatische passages uit de finale. Oude rot Blomstedt bouwt het hele werk net wat mooier op.

De Concertversie van de toneelmuziek bij het stuk van Strindberg uit 1916 van Hilding Rosenberg uit Antwerpen is aardig, maar de Serenade die Blomstedt serveert, is substantiëler.

De strijd tussen Lindberg en Blomstedt is er eentje van goed tegen beter.