Stöhr: Vioolsonates nr. 1 in G op. 27 en 2 in A op. 62. Ulrike-Anima Mathé en Scott Faigen. Toccata classics TOCC 0461 (56’34”). 2017

Richard Stöhr (1974-1967) behoorde met generatiegenoten Korngold, Toch, Zeist, Zemlinsky tot het Oostenrijkse componistengilde. De Nazi’s waren de oorzaak dat hij naar de V.S. emigreerde en was misschien een reden waarom hij in vergetelheid raakte. Hij moet een omvangrijk oeuvre op zijn naam hebben met zeven symfonieën, veel kamermuziek (waaronder 15 Vioolsonates), pianowerken, koorwerken en liederen. 

Een nadere kennismaking met hem hier, leert dat we te maken hebben met fin de siècle Weense laatromantische lyriek halverwege tussen Brahms en Korngold.

Dit is deel 3 van de opnamereeks met zijn kamermuziek. Deel I bevatte de 4 Fantasiestücke op. 17 en de Cellosonate op. 49 (Toccata TOCC 0210) en deel II het Pianotrio op. 16 en de Liederen op. 3 (Toccata Classics TOCC 0446).

Ulrike-Anima Mathé is goed op de hoogte van muziek uit de bewuste periode want ze maakte ook opnamen met werken van Korngold (Dorian DOR 90216) en Reger (Dorian DOR 90175 en 90212).

Geen wonder dat ze ook goed beslagen ten ijs komt in dit tweetal Vioolsonates van Stöhr die ze alsof het dagelijkse kost is heel mooi uitvoert, daarbij naar behoren gesteund door Scott Faigen. Meer dan goed genoeg om de aandacht te vestigen op de vergeten componist die dat zeker waard is.