Strauss, Joh. jr.: Die Fledermaus. Nikolai Schukoff (t., Gabriel von Eisenstein), Laura Aikin (s., Rosalinde), Annika Gerhardt (s., Adèle), Jochen Schmeckenbecher (b., Frank), Elisabeth Kulman (ms., prins Orlovsky), Christian Elsner (t., Alfred), Alexander Kaimbacher (t., Dr. Blind), Alice Wegiunger (s., Ida) en Kurt Rydl (bs., Frosch) met het WDR Omroepkoor en de NDR Radiophilharmonie o.l.v. Lawrence Foster. Pentatone PTC 5186-635  (2 cd’s, 1u., 56’09”). 2018

Die Fledermaus uit 1974 is niet alleen de succesvolste operette van de Weense walsenkoning, het is waarschijnlijk ook de beste operette ooit. Strauss’ geniale ingeving was dat hij zich baseerde op het model van Jacques Offenbach en dat aankleedde met walsmuziek waarmee hij direct een heel aantrekkelijke Weense operettestijl introduceerde.

Dr. Falke vat het plan op om de gasten van prins Orlovsky te vermaken door zijn vriend Eisenstein, die hem eerder had vernederd, een poets te bakken. Eisenstein, die graag nog ee n keer uit de band wil springen voordat hij vijf dagen de cel in moet, wordt zover gebracht da t hij zijn eigen vrouw (in vermomming) verleidt, Het leidt tot een vloed aan kostelijke melodieën, aria’s en ensembles en het optreden en een vermakelijk optreden van de dronken cipier Frosch. De muziek daarbij bestaat uit een onophoudelijke stroom van bruisende melodieën met komische dialogen.

Het werk biedt de mogelijkheid extra Einlagen aan te brengen. 

In een Vergelijkende Discografie werden in 2013 de toen beschikbare opnamen vergeleken. Aan die situatie is nauwelijks iets gewijzigd totdat deze Hamburgse opname verscheen. 

De extra dialogen zijn geschreven door Nikolai Schukoff, die een goede, maar niet geweldige Eisenstein is. Laura Aikin is een goede, ontspannen en idiomatische Rosalinde, Christian Elsner een vurige Alfred. Ook de overige solisten leveren behoorlijke prestaties. Eigenlijk heeft Foster zijn zaakjes goed op orde, maar wat men in Hamburg wat mist, is de typisch Weense ambiance, het is allemaal niet charmant ‘weanerisch; genoeg.

Daarvoor kunnen we beter naar Carlos Kleiber (DG 457.765-2) die Otto  Schenk een betere dialoogregie liet voeren en met Hermann Prey, Julia Varady, Lucio Popp, René Kollo, Bernd Weikl over een beter, homogener zangersteam beschikt, inclusief de falsetto zingende Iwan Rebroff als Orlovsky. Of naar Karajan (Decca 421.9046-2) met een sterrenbezetting en een galavertoning waaraan o.a. Mario del Monaco en Birgit Nilsson meewerken.