Schulz: Klavecimbelsonate in E op. 2; Stukken voor klavecimbel of fortepiano op. 1 nr. 1-6; Weyse: Thema en variaties. Christine Schornsheim. Capriccio C 5363 (72’04”). 2012

Iedere periode kent een aantal componisten dat een wezenlijke bijdrage heeft geleverd aan het repertoire van zijn tijd, maar later werd vergeten. Een voorbeeld van een dergelijk iemand is niet alleen Johann Abraham Peter Schulz die in 1747 in Lüneburg werd geboren en als lid van de Berlijnse Liederschule veel onopgesmukte liederen bijdroeg en in 1800 overleed, maar ook de Deen Christoph Ernst Friedrich Weyse (1774 - 1842)  die een leerling van Schulz was. Eigenlijk leverde het tweetal de meeste bijdragen aan vocale muziek, maar schreef het ook wat instrumentale werken. 

Daaruit put de Duitse klaveciniste en fortepianiste Christine Schornsheim die al aardig wat cd’s op haar naam heeft. Wat dit tweetal componisten betreft, zorgt ze voor cd premières van werken die rond 1777 werden gecomponeerd, heel gewetensvol spelend op een rond 1800 in Münster door Melchior Guante gebouwde Hammerflügel. De Sonate is driedelig, de Stukken zijn absoluut, geen dansdelen.

Best virtuoze muziek, enigszins in de stijl en traditie van C.P.E. Bach.  Schornsheim, ooit studente bij Gustav Leonhardt en Ton Koopman weet precies hoe deze werken fraai uitgewerkt glanzend tot leven kunnen worden gewekt.