Schubert: Still Schubert. Strijkkwartet nr. 14 in d D. 810; Schubert/Fafchamps: Erster Verlust op. 5/4 D. 226; Daß sie hier gewesen op. 59.2, D. 775; Gretchen am Spinnrade op. 2, D. 118; Du bist die Ruh op. 59/3, D. 776; Abendstern D. 806; Nur wer die Sehnsucht kennt (d’après une idée de Schubert); Fafchamps: Wandrers Nachtlied. Albane Carrère (ms) met het Alfama kwartet. Cypres CYP 4653 (58’42”). 2018

Voor een Schubertprogramma stelde het Belgische Alfama kwartet, dat bestaat uit Elsa de Lacerda en Celine Bodson (v), Morgan Huet (va) en Renaat Ackaert (vc) een geheel samen dat niet bestond uit twee of drie strijkkwartetten, maar schakelde de componist  Jean-Luc Fafchamps (1960) in om in een stel bekende en onbekende liederen van Schubert de pianobegeleiding te vervangen door die van een kwartet.

Dat leidde tot deze bijzondere opname. Want niet alleen de vertolking van Schuberts bekendste Strijkkwartet behoort tot de meer geslaagde die op cd verkrijgbaar zijn (met wat onverwacht scherzo en finale als hoogtepunten en het eerste deel helaas zonder herhaling), het aanvullend programma geeft een goede kijk op de vaak door een lichte melancholie en mild verdriet getekende wereld van de componist. Elsa de Lacerda is een primarius die de titel waarmaakt met mooi vloeiend spel.

Dat gebeurt gelukkig niet door de muziek te sentimentaliseren, maar door een poging om er met behulp van wat harmonische aanpassingen en het gebruik van eigentijdse technieken meer diepgang aan te verlenen.

Met heel harmonieus samenspel en de treffende, pure en intelligente zang van de uit Wenen komende, ‘verfranste’ Albane Carrère die de teksten betekenis weet te geven. Tot besluit draagt Fafchamps een eigen op een tekst van Goethe gebaseerde Schubertbidrage bij.

Zo wordt een pakkend nieuw licht op Schubert geworden dat de titel ‘Nog altijd Schubert’ waarmaakt. Nog wel een kanttekening: waarom ontbreekt het lied Der Tod und das Mädchen waaraan het andantemotief van het kwartet is ontleend?