Späth: Introduktion und Variationen op. 133; Nocturnes voor klarinet en piano op. 175nr. 1-3; Fantasie sur un air de Mozart op. 119; Elegie op. 178; Mélodies op. 196 nr. 1-3; Variaties voor klarinet en strijkkwartet op. 69. Rita Karin Meier me het Galatea kwartet en Karl-Andreas Kolly (p). MDG 903-2119-6 (78’40”). 2018

Bij een Duitse componist/klarinettist als Andreas Späth (1790 - 1867) die aan het begin van de negentiende kamermuziekwerken voor klarinet schrijft, denkt men al snel aan zijn collega Weber. Die indruk wordt nog versterkt wanneer we eten dat niet alleen zijn Elegie als een concertant werk van Weber klinkt, maar dat zijn Introduktion und Variationen zijn gebaseerd op een motief uit Preciosa van Weber. Ook de klarinetwerken van Gade komen in herinnering.

Voor de Fantasie sur un air de Mozart greep hij terug op de aria van Cherubino ‘Non so più cosa son, cosa faccio’ uit Mozarts Nozze di Figaro. In de Variaties voor klarinet en strijkkwartet op. 69 uit 1822 gaat het om een eigen thema, dat heel virtuoos wordt bewerkt. In het adagio daaruit mag de klarinettiste zelfs zachtjes meezingen.

Dient een strijkkwartet meestal voor de begeleiding, in de 3 Nocturnes en de drie Mélodies volstaat de vleugel die wel een gelijkwaardige rol heeft.

Aan virtuositeit en expressiviteit geen gebrek bij Rita Karin Meier die met een mooie ronde toon, maar wel wat week met ondervoede accenten speelt.