Schubert: ‘Allegro’ in a Lebensstürme op. post. 144, D. 947; Divertissement à la hongroise D. 818; Marches militaires op. 51 nr. 1-3, D. 733; Deutscher mit zwei Trio’s und zwei Ländler D. 618. Veerle Peeters en Jan Vermeulen. Et’cetera KTC 1501 (74’21”). 2014
Schubert: Divertissement sur des motifs originaux français D. 823; Rondo in A op. 107, D. 951; Introduktion, Variationen und Finale in Bes D. 603; Fantasie in f op. 103, D. 940. Veerle Peeters en Jan Vermeulen. Et’cetera KTC 1502 (76’07”). 2015
Schubert: Variations sur un thème original in As op. 35, D. 813; Deux marches caractéristiques op. 121, D. 886; Polonaises nr. 1-4 D. 599; Marches héroïques op. 27 nr. 1-3, D. 602. Veerle Peeters en Jan Vermeulen. Et’cetera KTC 1504 (972’42”). 2016
Schubert: Variaties op een thema uit Hérolds ‘Marie’ D. 908; Sonate voor piano 4-handig in Bes op. 30, D. 617; Grande marche héroïque in a op. 66, D. 885; Fuga voor orgel in e D. 952; Grande marche funèbre in c D. 859; Allegro moderato en andante D. 968. Veerle Peeters en Jan Vermeulen. Et’cetera KTC 1506 (73’42”). 2018
Schubert: Ouvertures in f op. 34, D. 675 en g D. 668; Variaties over een Franse melodie in e op/ 10, D. 624; Ländlers D. 814 nr. 1-4; Kindermarsch in G D. 928; Fantasieën in G D. 1, in g D. 9, in c D. 48. Veerle Peeters en Jan Vermeulen. Et’cetera KTC 1507 (79’12”). 2019
Wie tevoren even op Wikipedia heeft gekeken naar de lijst met vierhandige pianowerken zal waarschijnlijk verrast zijn door hun grote aantal en de vele onbekende composities. Eigenlijk alleen de Fantasie in f, de beide Sonates en het Divertissement à la hongroise genieten grote bekendheid. Maar er is zoveel meer:
- D 1, Fantasy in G major for piano duet (1810, a discarded first version of the "Finale" is also extant)
- D 1B, Fantasy in G major for piano duet (1810 or 1811, fragment)
- D 1C, Sonata in F major for piano duet (1810 or 1811, fragment of the first movement is extant)
- D 9, Fantasy in G minor for piano duet (1811)
- D 48, Fantasy in C minor for piano duet, Grande Sonate (1813, 2 versions)
- D 608, Rondo in D major for piano duet, Notre amitié est invariable (1818, 2 versions; 2nd version first published as Op. posth. 138)
- D 617, Sonata in B♭ major for piano duet (1818, first published as Op. 30)
- D 624, Eight Variations on a French Song in E minor for piano duet (1818, first published as Op. 10; 2 versions of the "Theme" are extant)
- D 812, Sonata in C major for piano duet, Grand Duo (1824, first published as Op. posth. 140)
- D 813, Eight Variations on an original theme in A♭ major for piano duet (1824, first published as Op. 35)
- D 818, Divertissement à la hongroise in G minor for piano duet (1824, first published as Op. 54)
- D 823, Divertissement sur des motifs originaux français in E minor for piano duet (pub. 1826–1827, first movement originally published as Marche Brillante, Op. 63; second and third movements first published as Andantino varié and Rondeau brillant, Op. 84 Nos. 1–2)
- D 908, Eight Variations on a theme from Hérold's Opera Marie for piano duet (1827, first published as Op. 82 No. 1)
- D 940, Fantasy in F minor for piano duet (1828, first published as Op. 103)
- D 947, Allegro in A minor for piano duet, Lebensstürme (1828, first published as Op. posth. 144)
- D 951, Rondo in A major for piano duet, Grand Rondeau (1828, first published as Op. 107)
- D 952, Fugue in E minor for organ duet or piano duet (1828, first published as Op. posth. 152)
- D 968, Allegro moderato in C major and Andante in A minor for piano duet, Sonatine (between 1815 and 1819?)
- D 968A, Introduction, Four Variations on an original theme and Finale in B♭ major for piano duet [formerly D 603] (date unknown, first published as Op. posth. 82 No. 2)
Het is de grote verdienste van het Belgische pianoduo dat het in het verloop van vijf jaar deze op 7 cd’s heeft vastgelegd. Het eerste schreef Schubert als dertienjarige en die Fantasie is bepaald nog geen puberaal meesterwerk, maar houdt wel een belofte in voor het prachtigs dat gaat volgen.
De afleveringen nr. 3 (KTC 1503) en 5 (KTC 1505) werden hier eerder besproken, maar nu de taak is afgerond, likt het nuttig om daaraan ook aandacht te schenken.
Wetend dat het pianoduo een lastige vorm voor de uitvoerenden is die veel aandacht vraagt voor kwesties als gelijkgestemd toucher, goede timing, zelfde frasering, streven naar de juiste expressie bovenop een liefde voor het werk van Schubert.
In al die opzichten laten de uitvoeringen weinig te wensen over en laten de Belgen Christoph Eschenbach en Justus Franz (Brilliant Classics 92858, 4 cd’s) achter zich. Alleen Evgeny Kissin en James Levine (RCA 876-69283-2) geven geducht partij. Verder is daar natuurlijk nog de onvergetelijk mooie interpretatie van de Fantasie in f door Radu Lupu en Murray Perahia (Sony 88697-85811-2).
Maar dan wendt het voordeel zich weer in de richting van Peeters en Vermeulen omdat ze spelen op een fraai klinkende Johann Nepomuk Tröndlin fortepiano uit Schuberts tijd.