Salieri: Tarare. Cyrille Dubois (t., Tarare), Karine Deshayes (s., Astasie), Jean-Sébastien Bou (b., Atar), Judith van Wanroij (s., La nature, Spinette), Engeguard de Hys (t. Calpigi), Tassis Christoyannis (t., Arthenée, Ombre d’Arthenée, le génie du feu) e.a. met Les chantres du Centre de musique en Les talens lyriques o.l.v. Christophe Rousset. Aparté AP 208 (3 cd’s, 2u.44’13” ). 2018

Om te beginnen is de opera Tarare uit 1778 de oorspronkelijke Franse versie van Salieri’s latere, met de hulp van Da Ponte herziene Italiaanse opera Asur, re d’Ormus. Het werk is doordrongen van de geest van de op handen zijnde Franse revolutie. Het door Pierre Beaumarchais geschreven libretto leest als een felle kritiek op het regime.

In de handeling staat een tirannieke vorst Atar die zijn slaaf en hulpje Tarare aan allerlei vernederingen blootstelt. Bovendien is hij verliefd op Tarare’s mooie echtgenote Astasie. De vorst organiseert een samenzwering om Astasie te kunnen ontvoeren, maar het paar weerstaat dat door de kracht van hun karakter en hun liefde. Ook het volk komt in opstand.

Dat alles leidt tot een uitgebreid kleurig, oproerig gedoe met veel verwikkelingen die soms nauwelijks van betekenis zijn waarin ook de hoveling Calpigi, zijn landgenote Spinette en de sinistere hogepriester Altamort een rol spelen 

Heel voortvarend stoft de Franse barokdirigent Christophe Rousset de ene na de andere barokopera af. Goed dat het nu de beurt is aan deze ter rechtvaardiging van de positie die Salieri werkelijk inneemt na zo lang te zijn weggezet als Mozarts kwelgeest.

De uitvoering is over de hele linie goed gelukt met een apart woord van waardering voor Judith van Wanroij die een prachtige Spinette zingt.