Shostakovitch: De bedwants (Klop) op. 19; Liefde en haat (Lyuov) op. 38. Operakoor Mannheim en Rijnland-Pfalz staats symfonie orkest o.l.v. Mark Fitz-Gerald. Naxos 8.574100 (58’15“). 2019

Shostakovitch was nog jong toen hem in 1929 door Vsevolod Meyerhold werd gevraagd om een 15-delige toneelmuziek te schrijven bij de surrealistische farce en satire De bedwants over utopische communistische dromen en de vulgaire, corrupte bourgeoisie op een libretto van Vladimir Mayakovsky. Een lang leven had het stuk niet, want de uiterste linkervleugel van de partij verbood verdere opvoeringen.

Mayakovsky had de componist gevraagd om muziek te schrijven die geschikt was voor een ‘muziekcorps van de brandweer’, maar de componist kwam met een soort jaren twintig Amerikaanse popmuziek vol sardonische marsen, lichtzinnige dansen en een paar opgedirkte entr’actes. De uitvoering was toevertrouwd aan een klein theaterorkest met hout- en koperblazers, saxofoons, slagwerk, een flexatone (zingende zaag) en strijkers.

Er bestond al een opname met een selectie van 7 delen uit De bedwants voor piano door pianist Rustem Hayroudinoff (Chandos CHAN 9907), maar nu kunnen we het hele oorspronkelijke werk horen zoals het is bedoeld.

Liefde en haat is filmmuziek uit 1934 bij de geschiedenis over vrouwelijke vastberadenheid in een mijndorp tijdens de burgeroorlog in 1919. Dirigent Mark Fitz-Gerald reconstrueerde de partituur aan de hand van ruwe pianoschetsen en de soundtrack uit 1935 waardoor symfonische gedeelten worden afgewisseld door populaire liedjes.

Het klinkt hier alles zoals gewenst.