Saint-Saëns: Oratorio de Noël op. 12; Laudate Dominum op. 149; Ave Maria; Deus Abraham; Quam dilecta. Claire Louchet (s), Danielle Michel (ms), Hervé Lamy (t), Marc Thoron (b) met het Ensemble polyphonique de Versailles o.l.v. Jean-Louis Petit.  REM REM 311221 (54’02”). 1993 

Het is wel eens nuttig om ter afwisseling van Bachs zesdelige Weihnachtsoratorium eens een bondig Kerstoratorium van Franse makelij te horen. Dan komen we bijvoorbeeld bij Saint-Saëns terecht die op 22-jarige leeftijd, kort na zijn benoeming als organist aan de Madeleine zijn interessante Oratorio de Noël schreef in 1858.

Als een soort eerbetoon begint hij het werk met een ‘Prélude dans le style de Seb. Bach’ die kan worden beschouwd als een wrang commentaar op de toen zeker in Frankrijk nog heersende onwetendheid over Bach. De enige verdere overeenkomst is het op een na laatste deel, een wiegende siciliano. 

Verder verraadt het werk nog duidelijk de invloed van Gounod. Er is afgezien van een verhalende evangelist en een verhalende opzet. In typisch Franse lyrische delen die qua textuur wisselen tussen soli en een kwintet met af en toe een koorbijdrage worden bijdragen aan het werk geleverd. Er is maar één moment wanneer de muziek dramatisch wordt: in ‘Waarom razen de heidenen?’. Verder is de sfeer heel pastoraal. Een mooi moment is het door zoete harp arpeggio’s begeleide trio.

Aanvullend zijn wat korte latere geestelijke werken opgenomen. Van de vier opnamen werd deze uitkozen, omdat die geheel Frans is. Er zijn namelijk ook een paar opnamen van Duitse ensembles en daar stoort de niet geheel wenselijke uitspraak.