Saint-Saëns: Celloconcert nr. 1 in a op. 33; ‘Mon coeur s’ouvre à ta voix’ uit Samson et Dalila (bew.); Suite voor cello en orkest op. 16b; Offenbach: ‘Barcarolle’ uit Les contes d’Hoffmann (bew.); ‘Introduction, prière et boléro’ Grande scène espagnole op. 22; ‘Harmonies des bois’ uit Les larmes de Jacqueline op. 76 (bew.); ‘Je suis Brésilien, j’ai de l’or’ uit La vie parisienne (bew. Bares). Camille Thomas (vc), Nemanja Radulović (v) en Rolando Villazón (t) met het Nationaal orkest Lille o.l.v. Alexandre Bloch. DG 479.7520 (68’04”). 2017

Voor haar debuut op het prestigieuze DG label koos de Frans-Belgische celliste Camille Thomas een aardig programma mer origine composities en bewerkingen van operafragmenten. Ze is alert genoeg om meteen het begin van het Celloconcert nr. 1 van Saint-Saëns zonder aarzeling in te zetten, beschikt over een vrij lichte, warme toon die precies het verlangde gallische karakter heeft en ze overdrijft verderop het portamento nooit in een licht romantisch getinte voordracht. Aardig dat ze daarna ook de minder bekende Suite uitvoert. 

De celliste, die zelf zegt dat liederen altijd een grote rol hebben gespeeld in haar leven, handelt daarna verder dienovereenkomstig in de verschillende bewerkingen van opera aria’s van beide componisten. De Barcarolle uit Hoffmanns vertellingen is ooit door sopraan Marie Winterrath en bariton Chalmers op een wasrol opgenomen in 1912 (Edison 28101), maar meestal krijgen we die door een orkest te horen, hier ‘zingt’ Thomas het bekende stuk. Introduction, prière et boléro uit 1840 was me niet bekend, maar het is aangenaam kennis mee te maken met dit melodieuze tweedelige werkje van 12’09” duur. 

Dat Rolando Villazón is gevraagd om ‘Je suis Brésilien, j’ai de l’or’ uit La vie parisienne in dit programma te komen zingen, maakt de indruk een ongenode gast op bezoek te krijgen. Soit. De Servische violist Nemanja Radulović is een gewaardeerder gast in de Barcarolle. Voor het overige dus alle waardering, dus ook voor de begeleiding van Akexandre Bloch.